Du­hov­ni sa­bor pra­vo­slav­nih Bo­ke­lja po­sve­ćen spa­lji­va­nju mo­šti­ju Sve­tog Sa­ve na Vra­ča­ru i obre­te­nju mo­šti­ju pre­vlač­kih mu­če­ni­ka „U svje­tlo­sti Hri­sto­vog Vas­kr­se­nja – Bo­ke­lji Sve­tom Sa­vi i Pre­vlač­kim mu­če­ni­ci­ma“ za­vr­šen je tra­di­ci­on­nal­no Sa­bo­rom pra­vo­slav­nih ho­ro­va Bo­ke u ve­li­koj sa­li Cen­tra za kul­tu­ru. Na 16. Sa­bo­ru pra­ov­slav­nih ho­ro­va, du­hov­nim i svje­tov­nim re­per­to­a­rom pred­sta­vi­li su se hor „Sve­ti Sa­va“ iz Her­ceg No­vog, dječ­ji hor „Sve­ti Ar­han­gel Mi­ha­i­lo“ iz Her­ceg Nov­gog, hor „Sve­ti Va­si­li­je Ostro­ški“ iz Kum­bo­ra, hor „Ro­žde­stvo“ iz Bi­je­le, hor „Sve­ti Ev­sta­ti­je Pre­vlač­ki“ – Bu­dva, hor Srp­skog pje­vač­kog dru­štva „Je­din­stvo“ iz Ko­to­ra i dječ­ji hor „Pre­vlač­ki mu­če­ni­ci“ – Ti­vat. Na­stu­pio je i du­et iz Her­ceg No­vog, Sa­ra Ja­njić i Kri­sti­na Mi­la­to­vić, kao i so­li­sta Da­ni­ca Ni­kić iz Ba­ra. Pri­su­stvo­vao je ve­li­ki broj vjer­ni­ka me­đu ko­ji­ma je bio i kon­zul Sr­bi­je Zo­ran Doj­či­no­vić i bo­ko­ko­tor­sko sve­šten­stvo. Be­sje­dio je pro­fe­sor vje­ro­na­u­ke iz Be­o­gra­da, đa­kon An­đel­ko Do­der.
- Na­kon Vas­kr­se­nja i sve­ga ono­ga što je bi­lo, na­še da­na­šnje pro­sla­ve, shva­ta­mo da nam Go­spod go­vo­ri da bu­de­mo mir­ni, da ne­ma­mo stra­ha i da mu vje­ru­je­mo. Mje­ra lju­ba­vi je žr­tva. Go­spod je svo­jom žr­tvom na kr­stu se­be dao za pri­mjer i dao Se­be za nas. Vas­kr­sao je i ži­vot se pro­du­ža­va. Mi smo da­nas svje­do­ci te ra­do­sne vi­je­sti i do­ga­đa­ja či­ji su svje­do­ci že­ne mi­ro­no­sni­ce. U da­na­šnjem vre­me­nu pu­nom in­for­ma­ci­ja naj­zna­čaj­ni­je je­ste da za­pra­vo mi ne tre­ba ni­šta dru­go da či­ni­mo već da ci­je­lom svi­je­tu svo­jim ri­je­či­ma pro­po­vi­je­da­mo Vas­kr­se­nje - is­ta­kao je Do­der.
Uče­sni­ci­ma i go­sti­ma za­hva­lio se ti­vat­ski pa­roh dr Sa­vo Den­da.
Sa­bor „U svje­tlo­sti Hri­sto­vog Vas­kr­se­nja – Bo­ke­lji Sve­tom Sa­vi i Pre­vlač­kim mu­če­ni­ci­ma“ po­čeo je sve­tom li­tur­gi­jom na Mi­holj­skoj Pre­vla­ci. Mo­šti pre­vlač­kih mu­če­ni­ka po tra­di­ci­ji su sa Pre­vla­ke bro­dom pre­ve­ze­ne do oba­le Pi­ne, gdje su ih do­če­ka­li vjer­ni­ci sa sve­šten­stvom. Usli­je­di­la je li­ti­ja uli­ca­ma gra­da sa mo­le­ba­nom na ras­kr­sni­ci is­pred zgra­de op­šti­ne, a po­tom i ve­čer­nje bo­go­slu­že­nje u cr­kvi Sve­tog Sa­ve.
Obra­ća­ju­ju­ći se vjer­ni­ci­ma is­pred ti­vat­skog hra­ma Sve­tog Sa­ve, mi­tro­po­lit Am­fi­lo­hi­je je go­vo­rio o zna­ča­ju Bo­ži­je lju­ba­vi ko­ja ne di­je­li lju­de ni na­ro­de.
- Mu­če­ni­ci pre­vlač­ki su svje­do­ci te i ta­kve hri­sto­li­ke lju­ba­vi. Oni su žr­tvo­va­li se­be, po­sled­nju kap kr­vi svo­je žr­tvo­va­li su za vje­ru, za Bo­ga, za prav­du Bo­ži­ju, za isti­nu. Pro­ja­vi­li svo­ju lju­bav ko­ja od­go­va­ra bo­žan­skoj lju­ba­vi. Na nji­ho­voj žr­tvi, na nji­ho­vom mu­če­ni­štvu po­či­va ovo mje­sto, ovaj grad, Sve­to­ar­han­gel­ska obi­telj. Na tom i ta­kvom stra­da­nju i žr­tvi ot­kri­va se i gra­di istin­ska i pra­va ljud­ska za­jed­ni­ca. Sa­mo ta­mo gdje ima onih ko­ji se žr­tvu­ju za isti­nu Bo­ži­ju, prav­du Bo­ži­ju, za bli­žnje svo­je, sa­mo ta­mo ima bu­duć­no­sti to­ga mje­sta, to­ga gra­da, to­ga na­ro­da, te dr­ža­ve, tih ze­malj­skih na­ro­da. Ota­da su mu­če­ni­ci bi­li i osta­li mje­ra pra­vih bo­žan­skih lju­di, lju­di sprem­nih da se na pra­vi Bo­go­čo­vje­čan­ski na­čin od­no­se jed­ni pre­ma dru­gi­ma, što zna­či žr­tvu­ju­ći se jed­ni za dru­ge“, is­ta­kao je u svo­joj be­sje­di pred cr­kvom Sve­tog Sa­ve, mi­tro­po­lit Am­fi­lo­hi­je.
Or­ga­ni­za­to­ri tra­di­ci­o­nal­nog du­hov­nog sa­bo­ra u Tiv­tu ko­ji no­si tra­di­ci­je vas­kr­šnjih li­ti­ja i sa­bo­ra sa po­čet­ka pro­šlog vi­je­ka su Mi­tro­po­li­ja cr­no­gor­sko-pri­mor­ska, Pra­vo­slav­na pa­ro­hi­ja ti­vat­ska, car­ska la­vra ma­na­sti­ra Mi­holj­ska Pre­vla­ka i Brat­stvo pra­vo­slav­ne omla­di­ne Cr­ne Go­re. Ž.K.