-Piše: Dragan Mraović

Izvjesni Nemanja Ristić piše na Fejsbuku: „Naše opravdano nezadovoljstvo i mirne demonstracije pretvorile su se u krvave nemire u organizaciji Mila Đukanovića, čak je poslao, pored pripadnika ANB i kriminalaca, bivše lično obezbjeđenje… registrovana su 72 državljanina Crne Gore, a uhapšeni zbog paljenja kola su takođe iz Crne Gore…“
To je rezultat saradnje milogorskih, makedonskih, hrvatskih, albanskih i bosanskih obavještajnih službi na izazivanju nereda u Beogradu. Kapo im je u Podgorici, koja je centar engleske obavještajne MI6 službe za mućke na Balkanu, a koja je isplanirala i „državni udar“ u „milogori”. Njen prvi agent je Gospodar sa računima u engleskim bankama odakle je dobijao kredite „na riječ“, a u stvari uzimao pare od četiri od pet paklica cigareta koje je trpao u svoj džep. Vrbovan je za izdaju poslije odbijanja Momira Bulatovića da na to pristane. Podgorica je opremana za vođenje sajber rata protiv Srbije pod rukovodstvom komandanta američke komande za sajber „odbranu“ (čitaj; za sajber napade) na čelu sa nekim Dejvidom Luberom. „Milogora” je dobila i osam miliona eura da kupi vojnu i informatičku opremu za to. Svoje sajber špijune obučavaju u nekom evropskom centru za izuzetnost – čista Soroševa kovanica – i u NATO centru izvrsnosti za kooperativnu sajber odbranu u Talinu.

Od doba kada je izvjesni zamjenik šefa Konzularne službe MIP-a SRJ skrivao kompromitujuća dokumenta od nadležnih rukovodilaca, ali ih dostavljao Gospodaru, bilo je mnogo takvih „milogorskih” špijuna u srpskim službama. Ima ih i danas. Srpska vlast se nije pokazala dorasla tome, jer sa keramičarem Gašićem na čelu kontraobavještajne službe i sa plagijatorom doktorata Stefanovićem, šefom srpske policije, ona ne funkcioniše kako treba.

Zato po Beogradu haraju MI6 i NATO špijuni. Gađaju policiju kamenjem, bakljama, bodu noževima policajce, lome im noge i lobanje, pale i razbijaju. Umjesto da proglasi Gospodara za „personu non grata“, srpska vlast toleriše, bar javno, napad na ustavni poredak Srbije koji je organizovan iz „milogorskih” službi pod komandom zapadnih obavještajnih kuhinja. Milogorski državljani su sinhronizovani sa svojim nalogodavcem koji kaže, istovremeno dok lete kamenice na srpsku policiju po njegovom nalogu, da odnosi sa Srbijom „nisu dobri“, ali da se on nada da ima „zdravog razuma“ u srpskoj vlasti. Pošto u Beogradu ne znaju šta znači taj njegov „zdrav razum“, bilo bi dobro da se Gospodar isprsi ličnim primjerom. Za početak da povuče priznanje „Tačistana”, jer je to akt agresije na srpsku državnu teritoriju. Potom da ostavi na miru Srpsku pravoslavnu crkvu i srpski narod. Da povuče svoje krimose iz Beograda koji rade za njega, kada se ne ubijaju međusobno po ulicama Srbije. I da prestane da govori srpski kada toliko mrzi sebe zato što je bio Srbin! Zar ne umije da piše i zbori crnogorski?

Jurišnici na Skupštinu Srbije su uhapšeni. Propjevala su i ona četvorica uhapšenih sa „milogorskim” pasošima u krvoločnom napadu na srpsku policiju, pa Gospodar sada može samo da kuka. Ne vrijedi mu prazna priča. Sada srpske nadležne službe sve znaju. Njegova psihološka bolest „projekcije“ je u terminalnoj fazi, pa optužuje Srbiju za ono što on njoj čini. Vrijeme je da mu Gospodarčić uzvrati.

(Autor je nekadašnji generalni konzul SRJ u Bariju)

---