Cen­tri­ma za so­ci­jal­ni rad to­kom 2015. go­di­ne pri­ja­vlje­no je 12 slu­ča­je­va sek­su­al­nog zlo­sta­vlja­nja dje­ce. To je na­ve­de­no u iz­vje­šta­ju o ra­du Mi­ni­star­stva ra­da i so­ci­jal­nog sta­ra­nja, gdje se na­vo­di da su shod­no Za­ko­nu o za­šti­ti od na­si­lja u po­ro­di­ci for­mi­ra­ni mul­ti­di­sci­pli­nar­ni ope­ra­tiv­ni ti­mo­vi u svim cen­tri­ma za so­ci­jal­ni rad.
– U 2015. go­di­ni u cen­tri­ma za so­ci­jal­ni rad evi­den­ti­ra­ne su 542 žr­tve na­si­lja. Od to­ga je 192 dje­ce, 275 že­na, 39 mu­ška­ra­ca i 36 sta­rih li­ca. Evi­den­ti­ra­no je naj­vi­še emo­ci­o­nal­nog na­si­lja, za­tim fi­zič­kog i sek­su­al­nog, ko­je je pre­po­zna­to u 12 slu­ča­je­va. Po­red na­ve­de­nog, evi­den­ti­ra­no je 36 dje­ce ko­ja su bi­la iz­lo­že­na van­po­ro­dič­nom na­si­lju i 162 za­ne­ma­re­ne dje­ce. Cen­tri za so­ci­jal­ni rad re­a­go­va­li su sa­vje­to­dav­no u na­ve­de­nim slu­ča­je­vi­ma; pru­že­na je psi­ho­lo­ška po­dr­ška u ve­li­kom bro­ju, ura­đe­na je pro­cje­na ri­zi­ka, iz­ra­đe­ni su in­di­vi­du­al­ni pla­no­vi za žr­tvu, pru­že­na je prav­na po­moć žr­tva­ma, kao i od­re­đi­va­nje po­vjer­lji­vog li­ca iz cen­tra za so­ci­jal­ni rad – ka­žu u mi­ni­star­stvu.
Je­din­stve­na na­ci­o­nal­na bes­plat­na SOS li­ni­ja za po­moć žr­tva­ma na­si­lja u po­ro­di­ci po­če­la je sa ra­dom 9. sep­tem­bra 2015. go­di­ne. Za po­tre­be or­ga­ni­zo­va­nja ra­da na­ci­o­nal­ne li­ni­je SOS te­le­fon Nik­šić je u av­gu­stu obez­bi­je­dio po­treb­ne in­fra­struk­tur­ne i teh­nič­ke pred­u­slo­ve. Za di­rek­tan rad na li­ni­ji za po­moć za­du­žen je tim od se­dam lju­di, ko­ji či­ne ko­or­di­na­tor­ka, tri ope­ra­te­ra – kon­sul­tan­ta, dva vo­lon­te­ra i struč­ni sa­rad­nik – psi­ho­log.
Ko­men­ta­ri­šu­ći po­dat­ke da je evi­den­ti­ra­no 12 slu­ča­je­va sek­su­al­nog na­si­lja dje­ce, psi­ho­log Rad­mi­la Stu­par Đu­ri­šić ka­že da iz go­di­ne u go­di­nu bi­lje­ži­mo po­rast tih pri­ja­va.
– To sva­ka­ko ne zna­či da se ta po­ja­va sa­da če­šća. U su­šti­ni, ra­di se o to­me da su žr­tve po­sta­le sa­mo­svje­sni­je i da pri­ja­vlju­ju sek­su­al­no na­si­lje. Dje­ca po­či­nju da pre­po­zna­ju se­ku­sal­no na­si­lje jer se obra­zu­ju. Ve­o­ma je bit­no da dje­ca pre­po­zna­ju da su žr­tve, jer ako ću­te oni gnjev i strah po­ti­sku­ju u se­bi i to je ja­ko po­gub­no za njih. Dje­cu tre­ba edu­ko­va­ti da pre­po­zna­ju šta je sek­su­al­no na­si­lje, ali na nji­ma pri­hva­tljiv i pri­mje­ren na­čin. Oni do 15–16. go­di­ne ni­su ni zre­li do­volj­no da shva­te šta su za­i­sta sek­su­al­ni od­no­si i ko­je po­sle­di­ce mo­gu da ima­ju. U tim go­di­na­ma nij­esu ni sprem­ni za njih, ali tre­ba da zna­ju ka­ko mo­gu bi­ti zlo­u­po­tri­je­blje­ni – is­ta­kla je Stu­par Đu­ri­šić.
Na pi­ta­nje ka­ko ob­ja­šnja­va po­ja­vu uče­sta­log za­ne­ma­ri­va­nja dje­ce, Stu­par Đu­ri­šić is­ti­če da je tem­po ži­vo­ta uslo­vio ta­kav si­stem da ro­di­te­lji ne­ma­ju vre­me­na za ono što je naj­pre­če, a to su dje­ca.
– Ro­di­te­lji ne­ka­da i ne shva­ta­ju da sa­mo fi­zič­ko pri­su­stvo u ku­ći ni­je do­volj­no. Ako ne pri­đu dje­ci i ne raz­go­va­ra­ju sa nji­ma, oni kao da ni­su tu. Bla­ži ob­li­ci za­ne­ma­ri­va­nja su ka­da ro­di­te­lji umje­sto sa dje­com vri­je­me pro­vo­de na dru­štve­nim mre­ža­ma. Te­ži ob­li­ci za­ne­ma­ri­va­nja su ka­da ro­di­telj ne po­ka­zu­je in­te­re­so­va­nje gdje mu di­je­te bo­ra­vi, sa kim se dru­ži, iz­la­zi... Ipak, naj­te­že je ka­da se di­je­te ža­li ro­di­te­lju na ne­ki pro­blem, a on od­bi­ja da ga sa­slu­ša i ka­že mu „sna­đi se sam, kao što sam se i ja sna­la­zio”. Ta­ko­đe, ve­o­ma su po­gub­ne si­tu­a­ci­je ka­da se di­je­te ža­li na ne­ku bo­lest, a ro­di­telj mu ka­že da umi­šlja i da mu u stva­ri ni­je ni­šta. To obes­hra­bru­je di­je­te i ono gu­bu onaj glav­ni oslo­nac ko­ji ima i po­či­nje da vje­ru­je da je sa­mo na svi­je­tu, što uti­če na nje­go­vo sa­mo­po­u­zda­nje i sta­va­ra osje­ćaj ni­že vri­jed­no­sti – ob­ja­šnja­va Stu­par Đu­ri­šić.
M.S.


U „Lju­bo­vi­ću” 50 šti­će­ni­ka

U Cen­tru „Lju­bo­vić“, u ko­ji se smje­šta­ju dje­ca ko­ja su u su­ko­bu sa za­ko­nom, uslu­ge su pru­ža­ne za 50 ma­lo­ljet­ni­ka.
– Uslu­ge su pru­ža­ne za 19 ko­ri­sni­ka na stal­nom, od­no­sno, in­sti­tu­ci­o­nal­nom tret­ma­nu, od ko­jih je to­kom go­di­ne bi­lo se­dam no­vo­pri­mlje­nih, a za 11 je ob­no­vlje­na vas­pit­na mje­ra. Od ukup­nog bro­ja 2015. god. do­ne­se­na je od­lu­ka o pre­ki­du mje­re za 12 ko­ri­sni­ka. Cen­tri za so­ci­jal­ni rad na tret­man u ovu usta­no­vu 2015. go­di­ne upu­ti­li su 13 ko­ri­sni­ka, i to se­dam dje­ča­ka i šest dje­voj­či­ca. Kroz Pri­hvat­nu sta­ni­cu pro­šlo je 31 di­je­te, a u pi­ta­nju su dje­ca ko­ja su se na­la­zi­la u sta­nju so­ci­jal­ne po­tre­be ili su se po­ja­vi­la kao iz­vr­ši­o­ci kri­vič­nih dje­la i je­dan ma­lo­ljet­nik ko­jem je iz­re­če­na mje­ra pri­vre­me­nog smje­šta­ja do okon­ča­nja pri­prem­nog po­stup­ka – pi­še u iz­vje­šta­ju.