Predavanjem „Sto godina id rođenja Ingmara Begmana” akademika Nenada Vukovića Crnogorska akademija nauka i umjetnosti obilježila je vijek od kada je u Upsali rođen jedan od najvećih filmski stvaralaca svih vremena. Ovim predavanjem, kako je naglasio akademik Vuković, CANU je podsjetila i da je prošlo 11 godina od smrti švedskog filmskog, pozorišnog i televizijskog režisera, scenariste i producenta.
Svjetska slava švedske kinematografije vezana je za njegovo ime - za ime sina upsalskog pastora, nekadašnjeg studenta istorije književnosti; studenta glumca, reditelja, dramaturga, a poslije studija asistenta reditelja u Kraljevskoj operi, zatim upravnika dječjeg pozorišta, scenariste i reditelja u velikom filmskom preduzeću „Svensk Filmindustri”, reditelja i direktora najznačajnijih švedskih pozorišta., kazao je Vuković.
On je podsjetio da se Begrman u pozorištu najviše bavio vrhom svjetske dramske književnosti - Šekspirom i Strindbergom, ali da nije bježao od televizije i TV režije.
– Posebno privlači Bergman kao prozni pisac, pisac, na primjer, autobiografske knjige „Laterna magica”. Privlači metafizička problematika sagledavana iz moralnog ugla, sukobi dobra i zla s osjećanjem odvratnosti i velikim strahom pred životom. Ide se zajedno sa strahom prema smrt. A iza toga došla su egzistecijalna pitanja – patnja i tragizam. Iskrsavaju u punoj svježini njegovi nekonvencionalni filmovi sa svojim mističnim i metafizičkim bremenima „Sedmi pečat” ili „Šunske jagode” – naveo je akademik Vuković.
Bergmanovo stvaralaštvo proizašlo iz skandinavske kulturne tradicije - u kojoj su zajedno elementi klasicizma i ekspresionizma, realizma i metafizike, optimizma i tragizma.
„Upravo to je Bergman”, naglasio je Vuković.
– Bergman je jedan od najuticajnijih reditelja svih vremena. Dobitnik svih velikih nagrada svijeta - dobio tri puta nagradu Oskar, a za tu nagradu još devet puta je bio nominovan; - dvije nagrade Zlatni medvjed na Berlinskom filmskom festivalu - dobio je Nagradu Cezar, dobio je šest nagrada na Kanskom filmskom festivalu; šest puta Nagradu Zlatna buba. Bio je počasni član Američke akademije umjetnosti i nauke, i komandir Legije časti. Pisali su i o Bergmanovom liku na švedskoj kruni.
Stogodišnjica od rođenja Ingmara Bergmana u svijetu je počela već da se obilježava. Svečanost je počela još u septembru s novom američkom verzijom „Prizora iz bračnog života” u režiji Liv Ulman. Ovo je početak naglašavanja Bergmana kao centralne ličnosti evropske i svjetske kulture. Poseban će biti doživljaj pozorišna predstava urađena na osnovu autobiografskog romana Lin Ulman (kćeri Liv Ulman i Ingmara Bergmana), u Kraljevskom dramskom pozorištu u Štokholmu.
Akademik Vuković je podsjetio da je Bergman zrele godine života proveo u samoći, na ostrvu Faro. Najprije se oprostio od pozorišta, a testamentarnim filmom „Fani i Aleksandar” i od „sedme umjetnosti”. Dalje je radio na televiziji, pisao i mnogo čitao. Akademik Vuković i naglasio da „danas Bergmana u Skandinaviji vide rame uz rame sa Augustom Strindbergom i Henrikom Ibzenom.
„Vide ga zagledanog u Munkove slike, dok sluša Griga”, kazao je Vuković.S.Ć.

Kazali su o Bergmanu

Andrej Tarkoviski je rekao „ja sam samo zainteresovan za stavove dvije osobe, jedna je Robert Breson, a druga Bergman.”
„Tarkovski je za mene najbolji režiser”, kazao je Bergman za Tarkovskog.
Mnogi su vidjeli Bergmana kao oličenje strasti, emocija i beskrajne topline.
„Bergman je kao basnopisac omiljen - apsolutno očaravajući. Ovaj čovjek je jedan od nekoliko filmskih režisera – vjerovatno jedini na svijetu – koji je rekao toliko o ljudskoj prirodi kao Dostojervski i Kami.”, kazao je poljski reditelj Kšištof Kišlovski
„Sedmi pečat je najljepši film svih vremena.”, smatrao je Erik Romer.