U red vodećih i najoriginalnijih srpskih stvaralaca u Crnoj Gori odavno se svrstala, a sudeći po nedavnim nagradama koje je dobila na „Smederevskoj pjesničkoj jeseni”, kvalitet stvaralaštva Milice Kralj napokon je prepoznat i na širem prostoru.
Na književnoj večeri pjesnikinje Kralj, koje je održano pred brojnom publikom u knjižari Matice srpske - Društva članova u Crnoj Gori prof. Milorad Durutović je podsjetio da je autorka ovjenčana nagradom stručnog žirija – „Zlatnom strunom” i specijalnom nagradom publike.
– Priznanja svjedoče njene pjesničke širine. Njeni stihovi mogu da zadovolje raznovrsne čitalačke afinitete. Svoj pjesnički rad Milica Kralj je započela prije dvije decenije objavljivanjem zbirke „Dveri”, da bi preko kasnijih zbirki „Ljudsko meso”, „Zasejah lan”, „Ikona Grdana” i nekoliko drugih u zbirci „Momačka grana” dostigla svoj pjesnički vrhunac – kazao je Durutović.
On je istakao i da je Kralj poeta doctus, odnosno učen pjesnik, te da otuda tumač njene poezije mora raspolagati veoma brojnim i specifičnim znanjima: od antičke, slovenske i stare srpske mitologije do hrišćanske ikonografije i teologije, od vizantijske i srpske srednjovjekovne kulture do našeg folklora i narodne poezije, posebno lirike; od naše nacionalne istorije do modernog i najmodernijeg doba.
Pored Durutovića, o stvaralaštvu pjesnikinje Milice Kralj govorila je i Maja Simović.
– Novu zbirku pjesama, ,,Momačka grana” Milica Kralj oblikuje kao veoma iznijansirano intertekstualno tkanje, ili poetsko kretanje kroz našu, ali i svjetsku književnu tradiciju, kroz našu nacionalnu istoriju, pri čemu dolazi do veoma složenih kombinacija i transformacija tradiranih simbola i znanja, kako bi se naše kulturno pamćenje osvježilo novim i autentičnim poetskim slikama – kazala je Simović.
Ona je dodala da je Miličino poetsko slovo odavno ispisano i iščitano kroz narodnu, srednjovjekovnu književnost, kroz tradiciju i istoriju srpskog naroda, pa bi se moglo reći da je ovdje riječ o poetskom, prije svega, lirskom (d)opisivanju našeg čitalačkog iskustva.
Svoju poeziju je čitala Milica Kralj, ređajući stihove počevši od poznate i nagrađivane ,,Vojničke” i ,,Strofe ređalice”, pa do ,,Unutrašnjeg zapisa”, ,,Klonuća” i mnogih drugih.
A.Ć.
Tradicija dopunjena talentom
- Tomas Eliot naglašava da tamo gdje imamo tradiciju, valjalo bi imati i individualni talenat, a za Miličin važi da se ne prepušta stvaranju jednog konačnog platna iza kojeg se nazire neka istina, koju pjesnik treba da objelodani svijetu, već je sam čin pletenja i tkanja, dakle proces stvaranja, kreacije, suštinski važan, što upravo postaje semantički nukleus Miličine poezije – kazala je Maja Simović.
)){kind=small}
