Društvo crnogorsko-ruskog prijateljstva „Sveti Đorđe” u okviru tribine „Svobodijada”, preksinoć je u svojim prostorijama u Nikšiću organizovalo veče pod nazivom „Duhovne veze Rusije i Crne Gore”.
Nakon pozdravne riječi urednice tribine „Svobodijada” Milice Bakrač i Janka Jelića, dvoje profesora srpskog jezika i književnosti pozdravili su posebno rektora Moskovske seminarije „Sveti Nikola”, igumana Jovana i oca Gojka Perovića, rektora Cetinjske bogoslovije. Oni su u izlaganju osvijetlili bogatstvo crnogorsko–ruskih duhovnih odnosa u prošlosti i danas.
Otac Gojko Perović je naglasio da novija istorija Crne Gore, jeste dominantno istorija odnosa te države sa Rusijom jer se, kako je pojasnio, slobodno može reći da bez podrške Rusije Crna Gora ne bi opstala.
– Od kada su se Srbi krstili, a istoričari broje da je izvršeno krštenje srpskog naroda, od VIII ili IX vijeka, naš narod uopšteno posmatrajući, a i teritorija Crne Gore nekadašnje Zete, nalazila se na razmeđu između istoka i zapada i u političkom i u duhovnom smislu. Krajem XII i tokom XIII vijeka teritorija današnje Crne Gore tadašnje Zete nalazi se u sastavu snažne i napredne srpske kraljevine Nemanjića i tada dolazi do prvog susreta sa ruskim narodom i ruskom crkovom koje istorija bilježi – kazao je, između ostalog, otac Gojko Perović.
Monasi manastira Stari Rusik na Svetoj Gori, tada su učestvovali u jednom od najvažnijih događaja srpske istorije – odlasku princa Rastka Nemanjića na Svetu Goru i njegovom primanju u monahe.
– Kad su Turci tokom XV vijeka osvojili ove prostore i politički zagospodarili njima, pa sve do kraja XVII vijeka i velikog razaranja Cetinjskog manastira, Crnogorci su se oslanjali najviše na Veneciju, koja je bila hrišćanska država i gospodarila današnjom teritorijom crnogorskog primorja. Međutim, od kraja XVII vijeka kad se razorio Cetinjski manastir, do danas Crnogorci su okrenuti isključivo i na prvom mjestu carskoj Rusiji i Ruskoj pravoslavnoj crkvi, o čemu svjedoče brojni primjeri. Zato osjećam jednu vrstu radosti, što se istorija ponavlja, kad već dosta stvari ne ide kako valja, i da opet dobijamo blagoslov jedne, jedinstvene Pravoslavne crkve u vidu Moskovske patrijaršije i zaštitu i razumijevanje od braće Rusa da opstanemo ovdje gdje smo uvijek bili – zaključio je Perović.
Rektor Moskovske seminarije „Sveti Nikola”, iguman Jovan je kazao da „u vrijeme kada se sile zla sjedinjuju protiv pravoslavnih, jedini način da se suprotstave tome je da se sjedine”.
– To je jedini vid naše odbrane. Zapadni teolozi tvrde da su pravoslavci, a pogotovo slovenski narodi, previše opterećeni nacionalizmom. Da previše dajemo na značaju nacionalnim karakteristikama naših naroda i da zbog toga vrlo često bivamo neprijateljski nastrojeni prema ostalom svijetu koji nas okružuje. Ali Sv. apostol Pavle kaže da je otačastvo dar od Boga i da ga treba cijeniti. Vidim da vi u Crnoj Gori cijenite svoje otačastvo i čuvate svoju tradiciju. Upravo zato sam zadivljen onim što sam čuo u Crnoj Gori, od običnih, vjerujućih ljudi koliko oni drže do svoje tradicije i koliko dobro poznaju istoriju svog naroda. Mi se pravoslavni hrišćani razlikujemo od drugih što poštujemo uspomenu na svoje pretke, molimo se za pokoj duša svojih predaka i što vjerujemo da se i oni tamo mole za nas. Ali, u Rusiji ćete naći vrlo malo ljudi koji znaju svoj rodoslov do sedmog koljena, kao što je to slučaj kod vas u Crnoj Gori. U Rusiji pak, imamo dosta ljudi koji ne znaju svoju istoriju, ne znaju svoje korijene. To mogu potvrditi i na primjeru svoje porodice – kazao je iguman Jovan. On je zaključio da bi savremenim pokoljenjima u Rusiji trebalo da govore više o vrijednostima čuvanja tradicije istorijskih znanja i činjenica, a rukovođeni primjerima iz Crne Gore gdje se čuvaju istorijsko pamćenje i uspomena na prošlost.
Veče je uveličao glumac Gojko Burzanović govoreći stihove iz „Gorskog vijenca” i Poslanice Svetog Petra Cetinjskog. Svoj doprinos ovoj večeri epskom pjesmom dao i guslar Slavko Goranović. L.N.


Miloš darivao igumana

U znak zahvalnosti mladi Miloš Perović uručio je skroman poklon – gusle igumanu Jovanu koji prvi put boravi u Crnoj Gori, sa željom da ga podsjećaju na gostovanje u Društvu crnogorsko-ruskog prijateljstva „Sveti Đorđe”.