Veče pjesnika Andrije Radulovića upriličeno je u Gradskoj knjižari u Podgorici u okviru Zimskog salona knjige ,,Buka 2016”. O Radulovićevom stvaralaštvu govorio je književnik Ilija Lakušić.
- Može se reći da je Radulović pjesnik koji je iz knjige u knjigu sebe usavršavao, ali se isto tako može tvrditi da se u njegovom stilu i redukovanom izrazu nije mnogo šta izmijenilo. Ostao je dosljedan svom stilu. U njegovim stihovima nema slobodnog mjesta u koje bi čovjek ubacio neku svoju ideju i na taj način pospješio i unaprijedio cjelinu. On je pjesnik konačnog formiranja zbog stila koji je prilično dovršen. To je stil koji vodi brigu o izboru riječi – kazao je Lakušić govoreći o Radulovićevom stvaralaštvu. On se osvrnuo i na najsvježije objavljeno djelo „Bijela pčela Volta Vitmena”.
- Radulović je odavno već afirmisani pisac koji je prepoznao svoje mjesto u samosvojnom i snažnom poetskom iskazu, kakav je, nakon „Sniježne azbuke” nastavio i u najnovijoj knjizi. Ako bi bilo koju njegovu knjigu dobili nepotpisanu, pažljivim čitanjem lako bi prepoznali da se radi o njegovom rukopisu – ističe Lakušić. Smatra da izrečeno ukazuje na to da je Radulović svoju poetsku energiju uspostavio u samosvojnom stilu – muzici i ritmu.
- Ovaj pjesnik se racionalno, no i po snazi svoje intuicije, situirao u sferu modernog pjesničkog senzibiliteta. On to postiže kroz suptilizaciju metafore i cjelokupnog lirskog iskaza. Istovremeno, što se podrazumijeva, on pravi otklon od patetike i tradicionalističke zategnutosti koja se koristi krupnim riječima i najčešće stropoštava u svoju prazninu. Naprotiv, Radulović dosljedno vodi računa o preciznosti jezika čime ne sužava spektar asocijacija i značenja. On rabi starinski šarm jezika, ali ne samo zbog dekoracije već da podupre silinu i spreg svoga pjevanja. Činjenica da pjesnik pjeva rubom arhaičnog izraza ni jednog trenutka ne vodi u opasnost da bude sama sebi cilj. Ona pojačava patinu i produbljuje estetski dojam. Tako se jezik dovodi da funkcioniše za poeziju i da bude poluga potpune kreacije, a ne da se poezija i kreacija podaju pukom ,,osmišljavanju” jezika – kazao je Lakušić.
On je istakao i da je Radulović napravio dvije antologije poezije u kojima je predstavio sopstvenu poetiku, ali i izazvao polemiku.
- Za Radulovića je život u poeziji-način života – kazao je Lakušić.
Moderator večeri bila je Milena Jovović koja je brojnu publiku upoznala sa Radulovićevom biografijom i pročitala nekoliko njegovih pjesama. Stihove iz nekoliko zbornika na radost ljubitelja pisane riječi kazivao je sam autor.
A.ĆUKOVIĆ


Pretpoetski napor

- Pjesnik podstiče dozu poetskog rezultata i održava stalnu tenziju stiha čime od početka do kraja pjesme pojačava melodijsku i metafizičku kadencu koja se ostvaruje uz vješto objedinjavanje različitih svojstava i napora. Taj predpoetski napor fiksira pjesmu u samom njenom nastanku i predstavlja realizaciju duha koji se fokusira na pretpoetsko stanje samog motiva – zaključuje Lakušić.


Prevodi

Andrija Radulović je rođen 1970. godine u Podgorici. Studirao je istoriju na Univerzitetu Crne Gore, a na novosadskom Univerzitetu završio fakultet pedagoške struke. Objavio je knjige poezije: ,,Pogled s mosta”, ,,Znak u pijesku”, ,,Ponoć na Donu”, ,,Ognjeno rebro”, ,,Riječ sa juga”, ,,Anđeo u pšenici”, ,,Sniježna azbuka”, ,,Ognjeno rebro”, ,,Bijela pčela Volta Vitmena”. Pjesme su mu prevođene na ruski, engleski, italijanski, grčki, španski, arapski, bugarski, rumunski, mađarski, slovenački i danski jezik. Zastupljen je u više stranih i domaćih izbora i antologija poezije. Njegovo stvaralaštvo predstavljeno je u Savezu pisaca Rusije u Moskvi, Literarnom muzeju Bugarske u Sofiji, zatim u Italiji i Rumuniji. Pored poezije, Radulović piše eseje i prevodi poeziju savremenih ruskih pjesnika. Dobitnik nekoliko nagrada, član je UKCG i Književnog društva ,,Njegoš”. Živi i radi u Podgorici.


„Nulti broj” Umberta Eka

Zimski salon knjige nastavlja se večeras promocijom najnovijeg romana Umberta Eka „Nulti broj”. Promocija knjige, o kojoj će govoriti književnik i novinar Balša Brković, zakazana je u 21 čas, u „Gradskoj knjižari” na Trgu republike u Podgorici.
S.Ć.