BERANE – Centralno obilježavanje Dana borca u beranskoj opštini upriličeno je ispred zgrade Opštine. Delegacija Organizacije boraca NOR-a, zajedno sa građanima, položila je cvijeće na spomenik narodnim herojima Ivanu Milutinoviću, Đoku Pajkoviću, Milanu Kuču i Branku Deletiću. Cvijeće je položeno i na spomenik borcima stradalim u ratovima od 1990. do 1999. godine.
U prigodnoj besjedi Petar Labudović, iz boračke organizacije, podsjetio je da je 4. jula 1941. godine počela antifašistička borba naroda Jugoslavije. On je kazao da se taj datum kasnije slavio kao dan kada se odavala počast palim borcima, koji su svoje živote u Drugom svjetskom ratu položili na oltar domovine.
– Tradicionalno, sa osjećanjem ponosa i tuge, okupljamo se 4. jula po kalendaru na dan koji je u istoriji naroda i narodnosti države, koje više nema. Državni praznik koji se zvao Dan borca – koji je u istoriji antifašističke borbe upisan crvenim slovima. To je dan u kojem je Politbiro SK KPJ u Beogradu donio odluku o podizanju ustanka protiv fašističkog okupatora. Poziv koji je ta odluka sadržala bio je opšteprihvaćen i izazvao je požar protiv fašizma, prvi u Evropi. Razmišljajući danas, sa ove vremenske distance, izgleda mi prosto nevjerovatno koliku snagu ima patriotizam i želja za slobodom, da je ta energija uspjeh da za četiri godine natjera tu veliku silu da položi oružje pred golorukim narodom – naglasi je Labudović.
Dan borca je obilježen i u više beranskih sela, kao i kraj spomenika palim borcima na gradskom gro­blju. D.J.


Delegacija na grobu Čupića

Nikšić – Članovi Opštinskog komiteta Jugoslovenske komunističke partije Crne Gore (JKPCG) Nikšić obilježili su juče Dan borca, nekadašnji državni praznik bivše Jugoslavije. Nikšićki komunisti tradicionalno su posjetili grob narodnog heroja Čedomira Ljuba Čupića gdje su položili cvijeće.Prije 76 godina, istakao je Radislav Stanišić predsjednik Opštinskog komiteta, u Beogradu je održana istorijska sjednica Politbiroa na kojoj je donesena odluka i narod Jugoslavije pozvan na ustanak protiv fašizma koji je tada već harao Evropom.
– Žalosno je da danas ne postoji ništa od onoga zašto su se borili i položili svoje živote sinovi i kćeri jugoslovenskih naroda, a to je Jugoslavija, bratstvo i jedinstvo, sloboda, socijalizam i vlast radničke klase. Herojske podvige partizana i Narodno -oslobodilačkog pokreta danas svojataju upravo oni čija se cjelokupna politika zasniva na negiranju NOB-a i uloge Komunističke partije, pa se ni Dan borca više ne slavi, kazao je između ostalog Stanišić.Ne­pre­kid­na bor­ba za slo­bo­du, is­ta­kao je on, i ljud­sko do­sto­jan­stvo pod be­smrt­nom za­sta­vom Ko­mu­ni­stič­ke par­ti­je stvo­ri­la je mno­ge he­ro­je, a je­dan od njih je i Lju­bo Ču­pić U nje­go­vom pr­ko­snom osmi­je­hu, ka­zao je Sta­ni­šić, sa­bra­na je sva na­ša isto­ri­ja, bor­ba po­ko­lje­nja ko­ja su pla­ća­la kr­va­vu ci­je­nu za slo­bo­du.
– Ne do­zvo­li­mo da­na­šnjim na­rod­nim kr­vo­pi­ja­ma i slu­ga­ma stra­nog ka­pi­ta­la da nas di­je­le na na­ci­o­nal­noj, vjer­skoj i po­li­tič­koj pri­pad­no­sti, ka­ko bi nas lak­še pljač­ka­li i ga­zi­li, po­ru­čio je ju­če Sta­ni­šić.
B.B.


Sjećanja ovdje ne blijede

Herceg Novi – Hercegnovljani poštuju svoju tradiciju i ne odriču se ni jednog datuma u istoriji svoga naroda. Naprotiv i pored svih društvenih metarmofozama za svaki datum i svaki događaj trude se da mu nađu odgovarajuće mjesto u dugoj istoriji grada i svoga. Zato je juče obilježen 4. jul – Dan borca datum koga se danas mnogi odriču. Centralna proslava u hercegnovskoj Opštini je obavljena u Sutorini. Uz prisustvu brojnih delegacija iz Kotora, Tivta, i Herceg Novog položeni su vijenci i cvijeće, na spomenike a prisustvovali su i delegacije partija u lokalnom parlamentu. Na skupu u Sutorini bio je prisutan i Konzul Srbije u Herceg Novom Zoran Dojčinović, predsjednik opštine Stevan Katić, potpresjednik Miloš Konjević i drugi. O značaju 4. jula i tradiciji okupljanja u Sutorini govorio je član SUBNOR-a Herceg Novi 1941-1945 Radovan –Rade Božović.
– Ovdje se sloboda uvijek cijenila i poštovala i ovaj dan se u Sutorini sa ponosom obilježava i bez obzira što godine prolaze sjećanja ne blijede. Pored spomenika palim borcima NOR-a ovdje je i spomenik Bokeljima i Crnogorcima koji su pod komandom Petra Prvog Petrovića 1806. godine pobijedili do tada nesavladivu Napoleonovu armadu. Ov­dje je spo­me­nik i voj­vo­di Lu­ki Vu­ka­lo­vi­ću. Ov­dje je i spo­me­nik do­bro­volj­ci­ma Su­to­ri­ne u Her­ce­go­vač­kom ustan­ku 1875, do­bro­volj­ci­ma u bal­kan­skim kao i u Pr­vom svjet­skom ra­tu. Ov­dje je spo­men pa­lim bor­ci­ma i iz po­sled­njeg ra­ta 1991-1995. Ovaj spo­men park tre­ba da bu­de svi­je­tli pri­mjer bu­du­ćim ge­ne­ra­ci­ja­ma, ka­ko se po­štu­je do­mo­vi­na i lju­bi slo­bo­da. Za­to nam je oba­ve­za da ču­va­mo uspo­me­nu na pa­le bor­ce i ro­do­lju­be. Nji­ho­va žr­tva je do­kaz da u ge­ni­ma ima­mo na­ci­o­nal­nog po­no­sa, do­sto­jan­stva i pa­tri­o­ti­zma, a ovo mje­sto je naj­bo­lje da se te vr­li­ne ga­je i raz­vi­ja­ju kod bu­du­ćih na­ra­šta­ja – re­kao je Bo­žo­vić. Z.Š.


OB­NOR POD­GO­RI­CA OBI­LjE­ŽIO DAN BOR­CA
Počast rodoljubima

PODGORICA-Po­la­ga­njem vi­je­na­ca na spo­me­ni­ci­ma Pa­lim bor­ci­ma u Mo­mi­ši­ći­ma i Đo­ku Mi­ra­še­vi­ću u Do­lja­ni­ma u Pod­go­ri­ci, de­le­ga­ci­ja OB­NOR-a 1941-45 Glav­nog gra­da Pod­go­ri­ca obi­lje­ži­la je ne­ka­da­šnji dr­žav­ni pra­znik- Dan bor­ca ko­ji se sla­vio u SFRJ i SRJ, u znak sje­ća­nja na 4. jul 1941. go­di­ne ka­da je u ku­ći Vla­di­sla­va Rib­ni­ka­ra u Be­o­gra­du do­ni­je­da od­lu­ka o po­di­za­nju ustan­ka u či­ta­voj ze­mlji.
Bor­ci su se naj­pri­je oku­pi­li i po­lo­ži­li vi­je­nac is­pred spo­me­ni­ka Đo­ku Mi­ra­še­vi­ću, od­li­ko­va­nom pred­rat­nom ka­pe­ta­nu ju­go­slo­ven­ske voj­ske i ge­ne­ral-ma­jo­ru JNA i ka­ko je ka­za­la Rad­mi­la Ča­go­ro­vić, pot­pred­sjed­nik OB­NOR-a 1941-1945 Pod­go­ri­ce, ne da­ju za­bo­ra­vu naj­bo­lje si­no­ve svo­ga na­ro­da. Kod spo­me­ni­ka Mi­ra­še­vi­ću go­vo­rio je Mi­lan Ra­do­njić, ko­ji je oci­je­nio da je do­mo­vi­na Mi­ra­še­vi­ću osta­la du­žna jer ga ni­je sa du­žnom pa­žnjom is­pra­ti­la bu­du­ći da je sa­hra­njem bez voj­nih po­ča­sti ka­kve su pri­pa­da­le ta­kvom rat­ni­ku i he­ro­ju. Mi­ra­še­vić ime­nom osta­je da ži­vi me­đu na­ma, da nas svo­jim pri­mje­rom na­dah­nju­je i uka­zu­je na put ko­ji va­lja ko­ra­ča­ti, ako ho­će­mo da bu­de­mo lju­di, ka­zao je Ra­do­njić.
Goj­ko Ra­du­si­no­vić je kod spo­me­ni­ka u Mo­mi­ši­ći­ma is­ta­kao da je na­ša traj­na oba­ve­za da ni­ka­da ne za­bo­ra­vi­mo one ko­je su svo­je ži­vo­te ugra­di­li za slo­bo­du do­mo­vi­ne. N.S.