-Priredila: S. ĆETKOVIĆ

Docent dr Dejan Antić, istoričar na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Nišu, recenzent knjige, zapisao je da je ovom istorijskom knjigom Kiković na istinskom i časnom nacionalnom poslu u borbi za istorijsku istinu i srpsku nacionalnu stvar u njegoševskoj Crnoj Gori.

„Već godinama pratim rad kolege istoričara Gorana Kikovića i poštujem njegovu patriotsku borbu za istinu o postojanju srpskog naroda kroz vjekove u Crnoj Gori. Zato sam sa posebnom pažnjom pročitao njegovo publicističko-istorijsko djelo koje nosi naslov „(Ne)zaboravljeni bojevi i bitke Vasojevića za slobodu srpstva i Crne Gore od 1690. do 1941. godine”.

„Svi poznati istraživači, i naši i stranci, istakli su da su Vasojevići najveće srpsko pleme. Upravo ću citirati što je napisao o Vasojevićima ruski putopisac i istraživač Pavle Apolonovič Rovinski koji kaže:...„Iz cjelokupne prošlosti Vasojevića, vidi se da su oni stalno težili ka Srbiji, kojoj su željeli da se oslobode Turaka i u čemu su joj pomagali. Zatim, kada je Srbija postala slobodna, ranija politička težnja pojačana je ekonomskim uslovima. Počeli su da traže i nabavljaju u Srbiji hranu za sebe i svoju stoku. Drugi, opet, nemaju ni uslova za život kod kuće, sasvim su se preselili. Nekako u isto vrijeme i Crna Gora se počela oglašavati svojim pobjedama nad Turcima. Njoj su se priključila sva plemena, teritorija sva do Vasojevića. Tada su mnogi iz ovog plemena počeli odlaziti na Cetinje, gdje su nalazili potpunu slobodu i srpski ponos. Bila je to priprema za njihovo priključenje Crnoj Gori...”

Upravo je na ovim osnovama, koje Rovinski ističe, knjigu napisao mladi istoričar i terenski istraživač, već afirmisani istoričar Goran Kiković. Vasojevićka istorija trajanja protkana je neprekidnim borbama za krst časni i slobodu zlatnu i opstanak ovog snažnog plemena. Vasojevići su učestvovali u svim velikim pobjedama crnogorske vojske nad Turcima kao što su Boj na Krčevu, Rudešu, Bukovoj poljani, Morači, Polimlju, Nevesinju, Vučjem Dolu, Šekularu, Buču, Donjoj Ržanici... O tome na jednom mjestu prvi put ove važne događaje opisuje Kiković i ističe da su Vasojevići dali veliki doprinos crnogorsko-srbijanskim vezama, učestvujući u ekspediciji 300 Vasojevića preko Giljeve prema Srbiji. Gotovo da ne postoji nijedan istorijski period i događaj u Srbiji i Crnoj Gori u kome Vasojevići nisu uzeli zapaženo učešće, dajući svoj puni doprinos. Zato je ova knjiga svetionik i čuvar slobode koja podsjeća nas sve, koji drže do istorijskog postojanja i velike istorijske uloge Srba u Crnoj Gori. Ova knjiga je upravo ono što je odavno bilo potrebno da se objavi i zato ovdje treba naglasiti baš to što je i kralj Nikola Petrović napisao u vrijeme Prvog svjetskog rata vasojevićkom vojvodi Lakiću Vojvodiću: „...Istraj, junački soju vasojevićki! Velika srpska porodico, da se hvališ i ponosiš među morem i Dunavom, dok god bude Srba i junaka! Istrajte, najljepši sinovi moji”.

Ja poručujem kolegi Kikoviću, istraj, kolega, na istinskom i časnom nacionalnom poslu u borbi za istorijsku istinu i srpsku nacionalnu stvar u njegoševskoj Crnoj Gori i u junačkom srpskom plemenu Vasojevićima!


(Nastaviće se)

---