Nagrada „Radoje Domanović” Udruženja književnika Srbije za ukupan doprinos srpskoj književnoj satiri pripala je
Radomiru Putnikoviću, književniku iz Londona, i
Momčilu Stojanoviću, književniku iz Beograda, saopštio je žiri. Priznanje „Ekselencija satire”, koje se dodeljuje najboljim stranim satiričarima u 2018. godini, dobili su
Sergej Sidorov, aforističar, predsjednik Moskovskog kluba aforistike (Rusija),
Dragan Koprivica, književnik (Crna Gora),
Mile Đorđijoski, satiričar (Makedonija),
Andžej Majevski, aforističar (Poljska) i
Hristo Petreski (Makedonija). Za naučno-teorijski doprinos satiričnoj književnosti nagrađen je
Žarko Trebješanin, psiholog i književni kritičar. Najboljom knjigom satire na srpskom jeziku u 2018. godini proglašene su „Nama ne sviće ni kad ustanemo”
Milena Milivojevića iz Bora i „Aforizmi”
Vukomana Boškovića iz Beograda.
Odluku je donio žiri:
Radomir Andrić (predsjednik),
Milovan Vitezović, Petar Žebeljan, Vitomir Teofilović, Slađana Mitrović,
Radoslav Tilger i
Aleksandar Čotrić.
– Čast mi je i zadovoljstvo da sam u Beogradu proglašen za jednog od dobitnika nagrade, koja nosi ime velikog Radoja Domanovića, za najbolje strane satiričare. Ovo tim prije što sam u tako slavnom društvu uglednika afo-iskaza, kakav je Sergej Sidorov, predsjednik Moskovskog kluba aforistike, Poljak Majevski, i dvojica sjajnih Makedonaca, Đorđijoski i Petreski. Vjerujem da sam na ovaj način doprinio ugledu crnogorske i srpske aforistike. A knjigu aforizama, za koju sam nagrađen, „Etida u CG-molu”, stvarao sam oko tri godine, lovio vlastite misli i eho vremena, nastojao da proniknem u arhetipska stanja i misli, posebno ljudi s našeg krša. Za knjigu sam prvo napisao pedeset kila aforizama, a onda iz tog balasta odabrao svega petsto grama. Siguran sam i da je takav podvižnički rad na knjizi prepoznat kod članova meritornog, zaista vrhunskog žirija. Posebno mi je zadovoljstvo što priznanje dobijam u Srbiji, koja je već duži niz godina, preko svojih briljantnih aforističara, vodeća aforistička sila svijeta – kazao je Koprivica. On je dodao da u Crnoj Gori već godinama postoji četa mala, ali odabrana.
– Svi, mi, aforističari, svojevrsni Don Kihoti, cijelog života tragamo za tim svojim biserima duha u pokušaju da odgonetnemo našu stvarnost, damo odgovore, crnogorskim rječnikom rečeno, „dim u dim” na brojne izazove vremena. Ovom prilikom moram se posebno zahvaliti mudroj Komisiji za sufinansiranje projekata u oblasti kulture u Crnoj Gori, koja me uredno zaobilazi već više godina oko finansijske podrške, a direktna izjava jednog intelektualca iz tih redova, čije ime neću pominjati, glasi: „Mi finansiramo štampanje proze i poezije, a – ti aforizmi, i to...” Nakon ovog kisjelog zaključka takvog branitelja književnosti od književnosti, samo valja konstatovati kakvi sve ubogi intelektualci odlučuju o sudbini književnih projekata. Ali bi takve trebalo poslati direktno kod Hipokrata, oca aforizama preko medicinskih savjeta, da im malo pogleda glavu – kazao je on.
A.Ć. - M.Nj.
Nagrada od koje se pomalo vrti u glaviProfesor Koprivica je govoreći o ovoj prestižnoj nagradi pomenuo i sve one kojima duguje zahvalnost, posebno satiričaru
Vladislavu Vlahoviću.
– A riječ je sigurno o nagradi od koje se pomalo vrti u glavi čak i nama, aforističarima, u cvijetu starosti. A svi, mi, najčešće godoovski, cijelog vijeka očekujemo upravo takvo jedno priznanje. Na samom kraju moram istaći nesebičnu prijateljsku podršku Vladislava Vlahovića, našeg aforističara sa najvećim brojem domaćih i stranih priznanja u oblasti satire, koji mi je i sugerisao da se prijavim na ovaj konkurs i vjerovao da moji aforizmi zaslužuju priznanje i van Crne Gore. Hvala Vladu Crne Gore – zaključio je Koprivica.
)){kind=small}
