Dok je publika preksinoć ulazila u veliku salu KIC „Budo Tomović” na sceni su „ležali” raznobojni komadi plastelina. I, kako se gasilo svjetlo, a počinjala muzika, ti komadi plastelina polako su počeli da mijenjaju oblik, da bi se iz njih „izrodila” djeca koja počinju da se igraju plastelinom. I tom nevinom scenom počinje komad „Plastelin” u režiji
Marka Torlakovića, po motivima istoimene drame ruskog dramskog pisca
Vasilija Sigarova. Predstava je preksinoć igrala na prvom RUTA festivalu, a produkcija je Beogradskog dramskog pozorišta.
No, nakon melodije klasičnog komada, i potom buđenja djece, njihovog otkrivanja svijeta, igre plastelinom, kreće radnja ispričana brutalnim jezikom, o tome u kakvoj negativnoj atmosferi odrastaju djeca 21. vijeka. Ovo je priča o tome kako sistem ne odgovara na vapaje onih koji nemaju i ne mogu, kako je jedini zakon sila, i kako pojedinac (adolescent) odbačen od svih, osim polupokretne bake s kojom živi, izlaz pronalazi u samoubistvu. A, kroz priču o Maksimu publiku vode glumci
Aleksandar Jovanović, Jana Milosavljević, Maja Ranđić, Aleksandar Vučković i Ljubomir Bulajić, koji svi u nekom momentu igraju Maksima. U kreiranju komada učestvovali su i
Novica Antić – prevod teksta, dramaturg
Milica Nedeljković, kostimograf
Dragica Laušević, i
Marija Milenkov koja je osmislila scenski pokret.
Kao i prve večeri, nakon izvođenja organizovan je okrugli sto koji je vodio reditelj
Zoran Rakočević, a glumcima se pridružio i reditelj
Jug Radivojević, direktor BDP-a. Tokom razgovora iskristalisala su se oprečna mišljenja o predstavi. Tako je prof. dr
Dragan Koprivica ustvrdio, prosto rečeno, da je ono što smo gledali na sceni – već viđeno, da nije ponudilo ništa novo, i da su se slični komadi mogli gledati na nekadašnjem FIAT-u (FJAT-u) prije 30, 40 godina, a sada i na trebinjskom Festivalu dramskih amatera. Nije imao primjedbe na glumačku igru, već rediteljski postupak.
– Moj opšti utisak, na moju žalost, jeste već viđeno, pomalo dosadno. Predstava je žanrovski veoma nečista. Kada ukomponujete 100 žanrova, dobijate nešto kao „leskovačka mućkalica” – rekao je Koprivica pored ostalog, zaključujući citatom da je „sve ličilo na skupocjenu razbijenu vazu”.
Postavku i koncept predstave je branio Radivojević, Rakočević i
producentkinja
Nina Redžepagić. Kako je rekao Radivojević, dolaskom na mjesto direktora BDP-a „Plastelin” je naslijedio od prethodnika. Veoma mu je drago što je BDP baš s njom učestvovalo na RUTI u Podgorici. Ovo je teatar koji zahtijeva kreativnost i posebnu glumačku pripremu. Temu odrastanja u našem društvu i vremenu smatra veoma bitnom.
U teatru je sve već viđeno, a pitanje je samo u ovom vremenu postmoderne koliko će vas stvar dotaći, ili neće, kazao je Radivojević ističući da je festival u Trebinju ipak samo amaterski.
– Prednost ove predstave je njena eklektika, i ona je svjesno pravljena kao mješavina žanrova i stilova, ali, kada sklonite formu ostaje suština, taj nukleus predstave, koji vas je dotakao ili ne – naveo je Radivojević, dodajući da se dešava da ljudi na provokaciju reaguju različito, i da to jeste teatar, pa zato neki hvale neki komad, a drugi su njime zgroženi. Pritom, dodaje Radivojević, smatra da se u umjetnosti ne može samo pričati o pitanjima ukusa, već da je ona vrlo mjerljiva.
Ž.J.
Što znamo jedni o drugimaFestival RUTA nastavlja se večeras izvođenjem komada „Stranci”, kada na scenu KIC-a u 20 časova izlaze glumci Dramskog teatra iz Skoplja. „Strance” je režirala Nela Vitošević po tekstu Paola Đenovezea koji je dramaturški obradila Viktorija Rangelova Pertovska. Scenograf je Kostantin Trpenoski, kostimograf Roza Trajčeska Ristovska, a kompozitor Ognjen Anastasovski. Igraju Igor Angelov, Irena Ristić, Biljana Dragićević Projkovska, Zoran Ljutkov, Sanja Arskovska, Filip Trajković, Predrag Pavlovski.
)){kind=small}
