NIKŠIĆ- Praznik Rođenja Presvete Bogorodice, hramovna slava manastira Kosijerevo u Petrovićima, juče je svetom litrgijom i narodnim sabranjem obilježen u toj svetinji gdje su prije dva dana na poklonjenje vjernom narodu iz manastira Ždrebaonik donesene mošti Sv. Arsenija Sremca drugog arhiepeiskopa srpskog. Svetu arhijerejsku liturgiju, uz sasluženje brojnog sveštenstva i monaštva, služili su mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije, episkopi budimljansko-nikšićki Joanikije, banatski Nikanor, pološko-kumanovski Joakim, niški Arsenije i budući zahumsko –hercegovački Dimitrije koji će biti hirotonisan sjutra.
Mošti Sv. Arsenija počivale su u svetinji u Kosijerevu od 1884. do 1914. godine, a njegov drugi dolazak u ovaj manastir, istorijski je događaj.Mošti Sv. Arsebnija u Kosnijerevu biće do srijede, 26. septembr, akada će u 15 časova svečanom litijom biti ispraćene u nikšićku Sabornu crkvu, a odatle dan kasnije ponovo u Ždrebaonik.
– Njegovim molitvama, kao i molitvama drugih naših božijih ugodnika, molimo se da se ujedini srpski narod ma gdje bio. Možemo dokle hoćemo, ali preko snage molitava svetih ne može niko ma kakvu imao vlast, ma kakvu imao slavu i bogatstvo, ništa je ako bude poništavao i nipodaštavao svete božije ugodnike koji su životom svojim udostojili se da ih bog proslavi. A bog proslavlja one koji su njega proslavili. Mi treba tako da činimo, makar i po cijenu poniženja, da se staramo za jedinsvo cijeloga roda našega. Nisu daleko stigli oni koji su dijelili rod srpski, zna im se kraj ali svetim božijim ugodnicima kao što su Sv. Arsenije, Sv. Vasilije Ostroški, Sv. Petar Cetinjski, Sv. Stefan Piperski i mnogi iz roda našega njihovo je neograničeno carstvo duhovno jer su oni na nebesima sa bogom beskonačnim. Nama predstoji, ako se udostijimo da nas gospod takve pozivajući nas blagoslovi, makar nešto da učinimo ovdje na zemlji - besjedio je vladika Nikanor.
Sv. Arsenije je vaseljenski svetitelj, istakao je mitropolit Amfilohije, djelić njegovih svetih mošti zmeđu dva svejtska rata stigao je i do Kine, a onda i do Amerike. Manastor Kosijerevo, rekao je mitropolit, nije samo osvećen njegovim moštima koji su tu po drugi put, već i mučeničkom krvlju stradalnih sveštenoslužitelja, ubijenih od bratske ruke.
Krvoproliće bratsko za vrijeme Drugog svjetskog rata ujzelo je živote i čak 119 sveštenika Mitropolije zajedno sa mitropolitom Joanikijem. Bez suda i presude proglašeni su za izdajnike i ubijeni sveštenoslužitelji banjski i rudinski, Risto Jaramaz, iguman manastira Kosijerevo Damjan, jeromonaha Teofan, te i monah Arsenije.
Daj bože da se molitvama Sv.Arsenija umiri ta nemirna bratoubilačka krv koja ovdje nažalost ponovo se povampiruje na osnovu i preko onih koji su ideološki nosioci one ideje bratoubilačke iz 1941. i 1945. godine i poslije toga. Povampiruje se to bratoubilaštvo i ta mržnja među braćom, pa se onda braća dijele. Nekad su bili jedno i zajedno sad se dijele i nacionalno, i prvi put u svojoj istoriji dijele se i po jeziku. Od jednoga jezika vjekovnoga se sada stvaraju ne dva nego četiri jezika, a sve je to zasnovano na onoj ideologiji brozomornoj, najopakijoj bolesti koja i danas vlada. Jedan od iscjelitelja od te bratomržnje je i sveti naš otac Arsenije koji donosi ljubav božiju, mir, pomirenje među braćom, jedinstvom i slogu među nama, ne samo među nama ovdje u Crnoj Gori nego i šire u sveukupnom našem narodu i cijelij vaseljeni - istakao je mitropolit Amfilohije.
Svečanosti u banjsko-rudinskoj i hercegovačkoj svetinji prisustvovao je veliki broj vjernika iz gradova Crne Gore i susjedne Republike Srpske. Sabranju je prsistvovao i arhimandrit Varnava iz manastira Krajine eparhija bihaćko-petrovačke, iz Rusije izaslanik mitropolita kemerovskog protojerej- stavrofor Dimitrije, te i arhimandrit Kasijan iz rumunskog manastira Kalugara sa kojim se od prije nekoliko godina pobratimio manastir Kosijerevo. Među prisutnima bili su predstavnici opština Bileće i Trebinje, Udruženja Bjelopavlića „Bijeli Pavle“, Matice srpske-Društva članova u Crnoj Gori. Iako su bili pozvani, predstavnici nikšićke i danilovgradske opštine nijesu prisustvovali svečanosti čiji je organizator Mitropolija crnogorsko-primorska, Eparhija budimljansko –nikšićka i Udruženje Banjana i Rudinjana „Vladika Sava Kosanović“.
– Evo i nas danas u domu gospodnjem u kojem su se okupljali naši preci i ako bog da okuljaće se i naši potomci - rekao je Željko Lučić koji je uz svoje plemenike Banjane i Rudinjane bio domaćin jučerašnjeg sabranja.
Domaćinstvo za sledeću godinu u kosijerevskoj svetinji pripremiće bratstvo Antović iz sela Klenak sa plemenicima. U bogato kulturno-duhovnom programu učestvovali su hor “Prepodobne mati Anegline” pod rukovodstvom profesora Ane Bojić, guslar Đorđije Đoko Koprivica, muška i ženska pjevačka grupa „Banjani”, te kulturno -umjetnička društva „Vlatko Vuković” i „Vladimir Gaćinović” iz Bileće i „Alati” iz Trebinja.
B.Brašnjo

Novo vaskrsenje svetinje

-Ovaj veliki sabor najljepša je prilika da uznesemo blagodarnost Bogu živome koji nas je sabrao u svoj dom, u ovu drevnu, napaćenu, mnogostradalnu svetinju koja ima silu vaskrsenja. Poslije svih stradanja je vaskrsavala, a ovaj događaj kada po drugi put ovdje dolaze mošti Sv.Arsenija je jedno novo vaskrsenje manastira Kosijereva - rekao je vladika Joanikije.
U svečanoj besjedi profesor Veselin Matović je naglasio da je svetitelj ponovo sabrao jednoimeni i jednojezični narod svoj.
–Trideset godina boravio je Svetitelj u Kosijerevu, u srcu Hercegovine, pa je njegov odlazak teško pao Banjanima kao i svim okolnim plemenima. I kao što su nekada Bjelopavlići žalili, govoreći da su njegovim odlaskom iz Ždrebaonika „pogođeni najfiniji religiozni narodni osjećaji“, te da je „Bjelopavlićka ravnica ostala bez blagoslova i da je u njoj sve slabije rađalo“, tako su sada tugovali Banjani. „Otkada nam je otišao Sv. Arsenije, otišla je i navaka iz Banjana“, govorili su. I nijesu griješili ni jedni ni drugi. U Banjanima se nikad prije a ni poslije, nije zaimavalo, kućilo i gradilo kao u vrijeme dok je tu bio Sv. Arsenije.Ali, nije nas Sveti zaboravio. Evo ga opet u ovom domu Božijem, oko kojeg se i danas, kao i onda, s radošću sabira jednoimeni i jednojezični hercegovački i crnogorski svetosavski narod- rekao je prof. Matović.