Podgorička kompanija „Proxim” u toku 2015. i 2016. godine pobijedila je na tri tendera koje je raspisalo Ministarstvo finansija, na čijem čelu se tada nalazio Radoje Žugić, aktuelni guverner Centralne banke (CBCG), i time prihodovala 170 hiljada eura. Kako pokazuje dokumentacija koju je prikupio Istraživački centar MANS-a, dva od tri ugovora su zaključena uprkos tome što Žugić nije prijavio očigledan konflikt interesa, na šta ga je obavezivao Zakon o javnim nabavkama.
Prema podacima Centralnog registra privrednih subjekata (CRPS), kompaniju „Proxim” registrovao je upravo Žugićev sestrić Ivan Bošković, na osnovu ovlašćenja koje je dobio od izvjesnog Milana Vujovića, upisanog kao vlasnika i osnivača preduzeća, čija je djelatnost bila „razvoj, implementacija i održavanje informacionih sistema”. Pomenuto punomoćje omogućilo je Boškoviću da kompaniju neograničeno zastupa u svim pravnim poslovima, a ono što je zanimljivo jeste da je guvernerov sestrić kompaniju registrovao krajem maja 2015. godine, tek nešto više od mjesec dana prije nego što će Žugić raspisati prvi tender vrijedan 30 hiljada eura. Drugi tender, u vrijednosti od 60 hiljada eura, tadašnji ministar finansija oglasio je krajem jula te godine, dok je treći otvoren u aprilu sledeće godine.
Na prva dva javna oglasa prijavila se do tada nepoznata kompanija „Proxim”, i pobijedila, i to kao jedini ponuđač. Postupak javne nabavke vodila je komisija koju je u ime Žugića imenovala Marina Perović, tadašnji državni sekretar pri ministarstvu, a koja sada obavlja funkciju šefice kabineta guvernera.
Prihodi na osnovu dva posla koje je dobila od Ministarstva finansija bili su ujedno i jedini prihodi kompanije „Proxim” u 2015. godini, kako pokazuju njeni finansijski iskazi dostupni na sajtu Poreske uprave, što otvara pitanje da li je kompanija osnovana isključivo sa ciljem učešća na tenderima koje je raspisivao Radoje Žugić.
Prvi javni oglas odnosio se na nabavku diskova za proširenje memorije informativnog sistema ministarstva, a drugim se tražila kompanija koja bi održavala informacioni sistem Državnog trezora – SAP. Oba ugovora o javnoj nabavci u Žugićevo ime potpisala je takođe Marina Perović, bivši državni sekretar. Tenderska dokumentacija za ove nabavke u koju je Istraživački centar MANS-a imao uvid pokazuje da je Perovićeva u ime Žugića dala izjavu da ne postoji konflikt interesa. Takođe, u tenderskoj dokumentaciji nema informacija o tome da je bilo ko od učesnika ovog posla prepoznao konflikt interesa između Žugića i Boškovića.
Zakon o javnim nabavkama propisuje da ukoliko do sukoba interesa dođe u toku trajanja postupka javne nabavke, lica uključena u postupak su dužna da, bez odlaganja podnesu zahtjev za izuzeće.
Treći tender raspisan je u aprilu 2016. godine, i opet se odnosio na održavanje informacionog sistema Državnog trezora – SAP, što je ovog puta vrijedilo 80 hiljada eura. Žugić je raspisao oglas nakon što je u ovom slučaju lično imenovao tendersku komisiju i dao izjavu o nepostojanju konflikta interesa.
Treći tender se desio neposredno prije nego što će Žugić mjesto ministra ustupiti Rašku Konjeviću, koji u maju te godine preuzima resor finansija, a sve u okviru dogovora oko formiranja vlade izbornog povjerenja. Ipak, rješenje o izboru najpovoljnije ponude tada je donio Konjević, a još jedan ugovor sa kompanijom „Proxim” zaključen je u septembru 2016. godine, u vrijednosti od skoro 80 hiljada eura.
– Nijesam znao da postoje rodbinske veze između tadašnjeg ministra Žugića i Ivana Boškovića. Važno mi je bilo da je procedura za javnu nabavku ispoštovana – rekao je u kratkoj izjavi datoj Istraživačkom centru MANS-a Raško Konjević, poslanik i bivši ministar finansija.
Sa druge strane, na pitanje Istraživačkog centra MANS-a u vezi sa Žugićevim konfliktom interesa, Marina Perović nas je uputila na Ministarstvo finansija.
– Razumljivo je da se ne mogu sjetiti svih pojedinačnih postupaka javnih nabavki iz perioda kada sam obavljala funkciju državnog sekretara u Ministarstvu finansija – kazala je Perovićeva.
Preduzeće „Proxim” likvidirano je u aprilu prošle godine zbog, kako se navodi u odluci o pokretanju skraćenog postupka dobrovoljne likvidacije, „izmijenjenih okolnosti, tržišnih uslova i nemogućnosti daljeg rada”. Ivan Bošković nije demantovao povezanost sa kompanijom „Proxim”, a na pitanje o mogućem konfliktu interesa rekao je da su nabavke u Ministarstvu finansija vršene „u skladu sa zakonom, ovlašćenjima i bez uticaja rođačkih odnosa”.
Do zaključenja ovog teksta guverner CBCG Radoje Žugić nije odgovorio na pozive, poruke i poslata pitanja Istraživačkog centra MANS-a u vezi sa tenderima koje je raspisivao i ugovora koje je zaključivao sa svojim sestrićem.
Lazar Grdinić (MANS)

---

Zaključivali i ugovore o djelu
Ivan Bošković trenutno radi u Centralnoj banci kao direktor Direkcije za operativne poslove u Sektoru za informativne tehnologije, a u CBCG je zaposlen od 2011. godine, kada je Žugić po prvi put obavljao funkciju guvernera. Međutim, saradnja između njih dvojice nastavila se i nakon što je Radoje Žugić preuzeo funkciju ministra finansija. Naime, u periodu od 2013. do 2015. godine, Žugić je lično zaključio pet ugovora o djelu sa svojim sestrićem. Prvi ugovor zaključili su sredinom 2013. godine, a njime se Bošković obavezao da izvrši reviziju IT sistema u Ministarstvu finansija, za naknadu od 1.000 eura. Samo dva mjeseca kasnije, Žugić sa sestrićem potpisuje ugovor iste sadržine, kojim se Bošković još jednom obavezuje da izvrši reviziju istog sistema, ali ovog puta za 1.500 eura.
Krajem te godine potpisan je još jedan ugovor o djelu, a Bošković je zadužen da stručno analizira djelove tadašnjih predloga novih zakonskih rješenja koji se tiču nadležnosti Ministarstva finansija, za šta je dobio naknadu od 500 eura. Zanimljivo je da je ugovor sklopljen nakon isteka roka za obavljanje posla koji je naveden u njemu, odnosno postoji sumnja da je ovim ugovorom samo papirološki opravdan novac koji je Žugić isplatio Boškoviću.
Tokom 2014. godine Žugić je sa sestrićem sklopio četvrti po redu ugovor, koji Boškovića tada obavezuje da za potrebe Ministarstva finansija definiše i realizuje akcioni plan u vezi sa održavanjem informacionog sistema. Bošković za uslugu naplaćuje još 1.500 eura, a zanimljivo je da je tada radio na unapređenju procesa čije održavanje od sledeće godine preuzima baš kompanija povezana sa njim – „ProximÂť.
Poslednji posao koji je samostalno za ministarstvo odradio Bošković takođe se ticao SAP sistema. Žugić i Bošković tada su zaključili ugovor koji je Boškovića obavezao da „obavi poslove migracije SAP-a na novu hardversku platformu“, u periodu od 1. februara do 1. aprila 2015. godine, za naknadu od 600 eura. Ugovor je zaključen 24. marta 2015. godine, što je takođe podrazumijevalo „retroaktivan“ rad.