Ko ima pa­ra ide na mo­re, ko ne­ma ide u Su­to­mo­re, ša­le se u su­sret lje­tu mla­di Pod­go­ri­ča­ni na taj ra­čun go­to­vo sva­ko­dnev­no, a ipak one vre­me­šni­je ta ša­la za­bo­li jer is­ti­ču da ne­ma ljep­šeg ni ku­pa­nja ni osvje­že­nja no na Mo­ra­či. Na­vo­de da se naj­ljep­še vri­je­me pro­vo­di­lo na pod­go­rič­kim pla­ža­ma, gdje se tra­ži­lo mje­sto vi­še u hla­do­vi­ni, gdje je pje­sak za igra­nje od­boj­ke bio sit­ni­ji no da­nas na Adi Bo­ja­ni, pa ne ču­di što sa ža­lom pri­ča­ju o tom vre­me­nu i što va­pe da te pla­že po­no­vo oži­ve, da omla­di­na lje­ta pro­vo­di na Mo­ra­či a ne u Bu­dvi, Su­to­mo­ru, Ba­ru, Ko­to­ru, No­vom...
Da se sa ma­lo ula­ga­nja, vo­lje i ra­da nad­le­žnih slu­žbi Glav­nog gra­da pa i NVO bar naj­ljep­še pla­že mo­gu do­ve­sti u red mi­šlje­nja je Ve­se­lin Rak­če­vić mje­šta­nin Mo­mi­ši­ća. On is­ti­če da je do de­ve­de­se­tih go­di­na u Pod­go­ri­ci po­sto­ja­le tri, če­ti­ri ugled­ne i ogled­ne pla­že a da da­nas ne­ma ni­jed­ne.
- Me­đu nji­ma pla­ža Plo­či­ce, po­red da­na­šnjeg ho­te­la „Am­ba­sa­dor”, Mo­mi­šić­ka pla­ža ko­ja je jed­na od naj­ljep­ših na Mo­ra­či, gdje je uvi­jek bi­lo pu­no ča­ma­ca, gon­do­la i ka­ja­ka, a po­tom i naj­ve­ća grad­ska pla­ža ko­ju da­nas ne­ko zo­ve Ga­leb ne­ko La­bud. Ona je bi­la naj­ve­ća i naj­ljep­ša i bila je do te mje­re ure­đe­na da je po­sje­do­va­la ve­li­ki broj sun­co­bra­na i sva­ko je u ljet­njim mje­se­ci­ma mo­gao na­ći se­bi mje­sto. Tu su bi­li ži­vo­pi­sni bu­ko­vi. Sva­ke go­di­ne su sje­ćam se, 2. av­gu­sta na pro­sto­ru iz­me­đu Plo­či­ca i Mo­mi­šić­ke pla­že, gdje je ri­je­ka ši­ro­ka oko 80 me­ta­ra, bi­la or­ga­ni­zo­va­na tak­mi­če­nja u svim sti­lo­vi­ma pli­va­nja i ro­nje­nja, a istog da­na se odr­ža­vao i pod­go­rič­ki ma­ra­ton od ušća Ze­te u Mo­ra­ču i za­vr­ša­vao se kod da­na­šnjeg mo­sta Bla­ža Jo­va­no­vi­ća – ka­že Rak­če­vić
Ka­ko Ve­so ka­že, ni­ka­kvo pred­u­ze­će ni­je bi­lo za­du­že­no za odr­ža­va­nje tih pla­ža, već su se gra­đa­ni sa­mi or­ga­ni­zo­va­li i do mak­si­mu­ma bri­nu­li o pla­ža­ma.
- Sje­ćam se i da sam kao mo­mak, ako bi vo­da ne­gdje od­ni­je­la si­tan pi­je­sak, sa dru­go­vi­ma znao da sa dru­gih lo­ka­ci­ja do­no­si­mo si­tan pje­sak ka­ko bi to na­do­mje­sti­li, a da­nas ni­ko ni­šta. Ta­ko­đe, bi­la su po­zna­ta i dva igra­li­šta, jed­no za od­boj­ku na pla­ži La­bud i dru­go na Mo­mi­šić­koj pla­ži za ta­ko­zva­ni gla­vo­met, za ko­ji da­nas lju­di ni ne zna­ju ka­kva je to igra - pri­ča Rak­če­vić.
Ka­ko na­vo­di, po­sled­nji put je na ne­koj od pod­go­rič­kih pla­ža bio 2000. go­di­ne i vi­še ta­mo ne ide ni­ti iko od nje­go­vih po­zna­ni­ka jer su pla­že po­sta­le ste­ci­šta ra­znih de­li­kve­na­ta.
- Umje­sto sun­co­bra­na i le­žalj­ki da­nas su na tim pla­ža­ma po­lo­mlje­ne ča­še, na sto­ti­ne špri­ce­va, osta­ci uga­še­ne va­tre, sva­ko­dnev­no tu­če, užas... A vr­lo bi ma­la ula­ga­nja tre­ba­la da se one do­ve­du u red. Sve bi to za če­ti­ri, pet da­na mo­glo da se za­vr­ši ako bi se ra­di­lo ka­ko tre­ba, pri če­mu bi tre­ba­li an­ga­žo­va­ti i da u špi­cu oko 15, 16 ča­so­va sva­ko­dnev­no ne­ki in­spek­tor, po­li­ca­jac, ko već obi­đe te pla­že i pro­vje­ri je li sve u re­du. Jer, imao sam pri­li­ke i kao stu­dent, a bio sam i uprav­nik od­ma­ra­li­šta u Su­to­mo­ru jed­no vri­je­me da se uvje­rim ko­li­ko su na­še pla­že bi­le li­je­pe. Ni­gdje se ni­sam pri­jat­ni­je osje­ćao ne­go na oba­la­ma Mo­ra­če. Sje­ćam se i tu­ri­sta ko­ji su do­la­zi­li iz Nje­mač­ke i Polj­ske i ima­li pla­će­no lje­to­va­nje u ne­kom od pri­mor­skih gra­do­va ali su opet do­la­zi­li u Pod­go­ri­cu i na na­šim pla­ža­ma ra­za­pi­nja­li ša­tor, no­ći­li, ku­pa­li se. Bi­la je to pra­va lje­po­ta a da­nas gro­zo­ta- iskren je Rak­če­vić.
Mje­šta­nin Ni­ko­la Ra­do­vić ka­že da su po­sled­nji put i fi­nan­sij­ski i rad­nom sna­gom u ure­đe­nju Mo­mi­ške pla­že, Bo­žo­ve vo­de, Kri­vog bro­da i pla­že kod ma­lih i ve­li­kih bu­ko­va uče­stvo­va­li mje­šta­ni Mo­mi­ši­ća.
- Od ta­da sko­ro vi­še od 20 go­di­na ni­ko se ni­je sje­tio da ulo­ži ni cen­ta. Ako je ne­što i po­ku­ša­no da se ura­di sa­mo je na­ru­šen pri­rod­ni am­bi­jent, a o ko­ri­tu da i ne go­vo­ri­mo. Ne­kad su pla­že na Mo­ra­či bi­le sa­sta­ja­li­šte mla­dih ko­ji su ih ču­va­li. Do­šli smo u si­tu­a­ci­ju da vi­še pe­škir ne­ma­mo gdje sta­vi­ti od sme­ća. Grad bi tre­ba­lo da se bri­ne o pla­ža­ma i da na­đe na­či­na da za­šti­ti ne­kad za­štit­ni znak Pod­go­ri­ce- ka­zao je Ra­do­vić.
Istog mi­šlje­nja je i Mar­tin Bu­la­to­vić. Ka­ko na­vo­di, ne­ka­da je sva­ko­dnev­no si­la­zio na pod­go­rič­ke pla­že a po­sled­njih de­ce­ni­ju to či­ni ali sa­mo po par pu­ta za ci­je­lo lje­to i ne ni sa pri­bli­žnim me­ra­kom kao ra­ni­je.
- Ne­ma ko ni­je vo­lio da se oku­pa na Mo­mi­šić­koj pla­ži, pa i onoj kod ne­ka­da­šnjeg Voj­nog mo­sta gdje su ima­le fi­no ure­đe­ne i ste­pe­ni­ce sa ogra­dom, po­sle je tu ogra­du ne­ko po­lo­mio i to je ta­ko osta­lo. Tra­va za­ra­sla to­li­ko da mno­gi ni ne zna­ju ku­da bi se spu­sti­li, o sta­ri­jim lju­di­ma da ne pri­čam, ni­ko to ne odr­ža­va, uža­sno je... Mo­mi­šić­ka pla­ža još i ni­je lo­ša ali sla­bo ko ide, sve ma­nje i ma­nje. Ja odem sva­ko lje­to da se ma­lo osvje­žim ma­da se ba­vim i ri­bo­lo­vom ali je sve to ja­ko sla­bo. Lju­di obič­no idu na mo­re, sku­pi se omla­di­na, a pri­je se ni­je ima­lo to­li­ko nov­ca a i ve­ći je me­rak bio oku­pi­ti se na oba­li Mo­ra­če pa pro­ve­sti ci­je­li dan za­jed­no ne­go ići na mo­re. Li­je­po bi bi­lo kad bi na­še pla­že po­no­vo oži­vje­le jer bi to oži­vje­lo i duh ci­je­log gra­da, sve to vu­če jed­no dru­go - pri­ča Bu­la­to­vić.
S.Radević

Pri­la­zi za­ra­sli, ima fe­ka­li­ja
Na pod­go­rič­kim pla­ža­ma se ob­u­čio ve­li­ki dio do­brih pli­va­ča i ro­ni­la­ca, pri­ča Ve­se­lin Rak­če­vić.
- U tom pe­ri­o­du da je bi­lo va­ter­po­lo klu­bo­va mi bi ima­li vje­ro­vat­no je­dan od naj­bo­ljih ti­mo­va. Da­nas je sve za­pu­šte­no, fe­ka­li­je se is­pu­šta­ju i iz­li­va­ju u ri­je­ku i ti „mi­ri­si” se osje­ća­ju. Imam osje­ćaj kao da je do­šlo do ne­kog bom­bar­do­va­nja i uni­šta­va­nja pri­rod­ne lje­po­te. Naj­pri­je se mo­ra­ju ure­di­ti pri­la­zi pla­ža­ma jer su svi za­ra­sli u žbu­nje sa obje stra­ne Mo­ra­če, da se ospo­so­be pje­šač­ke sta­ze ko­je su po­sto­ja­le, a ko­je su sa­da ne­vi­dlji­ve. Pla­šim se sa­mo i da ne­ko već ne pri­pre­ma te­re­ne za even­tu­al­nu grad­nju di­vljih ili po­lu- le­gal­nih obje­ka­ta ka­fan­skog ti­pa na tim pla­ža­ma jer to si­gur­no ne bi do­pri­ni­je­lo vra­ća­nju sta­rog sja­ja- ka­zao je Rak­če­vić.

Po­po­vić: Vra­ća­mo Pod­go­ri­ča­ne na mo­rač­ke pla­že
Di­rek­tor Tu­ri­stič­ke or­ga­ni­za­ci­je Pod­go­ri­ca Ta­nja Po­po­vić is­ti­če da se tru­de da or­ga­ni­zo­va­njem ne­kih de­ša­va­nja do­pri­ne­su da se pod­go­rič­ke pla­že po­no­vo ak­tu­e­li­zu­ju te da to i či­ne ma­ni­fe­sta­ci­jom „Aj­mo na Mo­ra­ču svi” ko­ja se po­čet­kom av­gu­sta or­ga­ni­zu­je na pla­ži Ga­leb. Ove go­di­ne, na­vo­di Po­po­vić po pr­vi put će u sa­rad­nji sa Ka­ja­ka­škim klu­bom „Mo­ra­ča” or­ga­ni­zo­va­ti i Me­đu­na­rod­no tak­mi­če­nje u vo­žnji ka­ja­kom gdje će spu­sto­vi ići od ma­le pla­že is­pod Du­klje, Ga­le­ba pa i Sa­sta­va­ka do Ska­dar­skog je­ze­ra.
- Tim po­vo­dom će se ure­di­ti pla­že, na­su­ti si­tan pje­sak na dje­lo­vi­ma gdje se pla­ni­ra igra­ti od­boj­ka i ne­ki dru­gi spor­to­vi. Ipak, za to je sve za­du­žen Glav­ni grad. Tu­ri­stič­ka or­ga­ni­za­ci­ja ure­đe­nju pla­ža od­no­sno vra­ća­nju Pod­go­ri­ča­na na sta­ra ku­pa­li­šta upra­vo i do­pri­no­si or­ga­ni­zo­va­njem ra­znih ak­tiv­no­sti i ma­ni­fe­sta­ci­ja a sva­ka­ko da bi bi­lo po­želj­no i to po­di­ći na ne­ki ve­ći ni­vo pa ih ure­di­ti do­dat­no ka­ko in­fra­struk­tur­no ta­ko i či­šće­njem, ure­đe­njem. Ko­pli­ko sam upo­zna­ta, Glav­ni grad to i pla­ni­ra da ura­di ali ka­da i na ko­ji na­čin, ne znam - ka­za­la je Po­po­vić.