Knjiga poezije Ilije B. Vukovića „Zrno u nemiru”, objavljena u izdanju Udruženja književnika Crne Gore, promovisana je u okviru Tribine „Riječ” UKCG, u Duhovnom centru „Simeon Mirotočivi” u Podgorici.
- U velikoj, svjetskoj literaturi, postoji djelo „Čovjekova sudbina” koje je napisao Mihail Šolohov. Kazivanje o Iliji Vukoviću, a povodom knjige „Zrno u nemiru” naslovio bih „Pjesnikova sudbina”. I da ne piše poeziju, Ilija Vuković bi opet bio pjesnik. Ima ljudi koji svojim bićem tvore poeziju, a on je takav. On se ponaša slobodno, slobodarski... Ako pjesnik nije u stanju da slobodu emanira, onda on nije pjesnik uprkos tome što piše stihove. Vuković živi život krajnosti u kom se i razvija taj poetski duh - mišljenja je književnik i književni kritičar Perivoje Popović.
Pjesnikinja i kritičarka Milica Kralj ističe da je Vukovićevo „Zrno u nemiru” prikaz unutrašnjeg pejzaža.
- Dijelovi tog pjezaža povezani nezavisno od pjesničkog subjekta: uznemirenost prirode, hladnoća, kao slika nikakvim ljudskim prisustvom uznemirenog predjela, lijepog u potpunoj jasnoći, vidljivog tek kad se pjesnik zadivljen takvim obiljem, prene iz zagledanosti u netaknuti krug ljepote, i kad od nje poželi da otkine pregršt i podari ga osobi koja mu je po srcu i duši najbliža. Ilijino „Zrno” je izniklo iz onog predačkog najpunijeg, najplodnijeg Njegoševog zrna: „đe je zrno klicu zametnulo” – smatra Kralj.
Književnica Milojka Banduka Jovović ističe da „dok mnogi imaju moć, Ilija je srećan što ima srce”.
- Teško podnosi sudbinu malog čovjeka koga prate nesreća i bijeda. Sve se vrti kao u začaranom krugu stvarajući bol i nesreću – pojašnjava Jovović. Navodi da Vuković svoj talenat ostvaruje slobodnim stihom, kao i desetercem, rimom i vještim uplitanjem osjećanja i doživljaja koji kulminiraju u stihu.
Kujo Novović je govorio o autorovoj snažnoj vezi sa zavičajem, ali i pojedinim istorijskim činjenicama vezanim za podneblje iz kog dolazi.
- I u ovoj, kao i u prethodnim knjigama Ilije Vukovića ređaju se zavičajne slike Šaranaca, kao užeg, i Durmitora, odnosno Drobnjaka, kao šireg zavičaja. Autor svoju duhovnu snagu crpi upravo iz Šaranaca - zaključuje Novović.
Stihove je čitao autor, koji se na kraju večeri i zahvalio publici koja ga je pratila aplauzima. A.Ć.
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadrškom.
Zabranjen je govor mržnje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadržaj neće biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar našem
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom članku krši Kodeks novinara, prijavite našem
Ombudsmanu.
)){kind=small}
