No­va knji­ga za dje­cu ,,Po­go­di ko sam” Raj­ka Ta­na­si­je­vi­ća, ne­dav­no je ugle­da­la svje­tlost da­na u iz­da­nju pod­go­rič­kog „Uni­rek­sa”. Re­cen­zen­ti knji­ge su po­zna­ti knji­žev­ni­ci Ma­ti­ja Beć­ko­vić, Pe­ro Zu­bac, Bla­go­je Ba­ko­vić, Mi­li­ca Ba­krač i Ran­ko Pa­vlo­vić, a knji­gu je ilu­stro­vao Pre­drag Traj­ko­vić.
,,Bi­ti di­je­te i ima­ti pra­vo da bu­deš di­je­te s pra­vom na igru, do­ko­li­cu i raz­bi­bri­gu, dio je vi­so­kog stan­dar­da gra­đan­skog dru­štva i ve­li­ko de­mo­krat­sko do­stig­nu­će. Ni­je ču­do da se to pra­vo naj­pri­je iz­bo­ri­lo u grad­skim sre­di­na­ma, za­jed­no sa slo­že­nim ra­zu­mi­je­va­njem ži­vo­ta ka­da se po­ja­vio Jo­van Jo­va­no­vić Zmaj. U na­šim vr­le­ti­ma iz­nad od­re­đe­ne nad­mor­ske vi­si­ne bi­lo je dje­ce, ali ni­je bi­lo ni pra­va da se bu­de di­je­te ni dječ­je igre i bes­po­sli­ce, a ka­mo li dječ­je po­e­zi­je. Ra­do­sna vi­jest sti­že iz Her­ce­go­vi­ne oda­kle se ja­vlja pje­snik Raj­ko Ta­na­si­je­vić, ko­ji pi­še pje­sme za dje­cu i pje­va o ju­na­ci­ma o ko­ji­ma se do sad ta­mo ni­je pje­va­lo: ko­ko­ški, pe­tlu, ze­cu, go­lu­bu. A ti­me do­ka­zu­je i ne­što mo­žda va­žni­je i od po­e­zi­je: da ta­mo gdje ima dječ­je po­e­zi­je ima i dje­ce i dje­či­je ra­do­sti, sno­va, na­de i bez­bri­žnog ži­vo­ta”, za­bi­lje­žio je Ma­ti­ja Beć­ko­vić.
Pe­ro Zu­bac sma­tra da je knji­ga ,,Po­go­di ko sam” či­tlji­va, pam­tlji­va i sklad­na.
,,Ka­žem od­mah da je u pi­ta­nju knji­ga pro­je­kat jer je pje­snik se­bi za­dao za­da­tak da u za­go­net­ka­ma pri­bli­ži dje­ci svi­jet fa­u­ne a da opis ži­vo­ti­nja bu­de ta­ko pri­klad­no dat da dje­ca la­ko od­go­vo­re na za­go­net­ku. Još, u do­sta pje­sa­ma dje­ca sem jed­nog od­go­vo­ra, pri­je fi­nal­nog, mo­gu da go­ne­ta­ju i po vi­še pu­ta. Pje­snik Raj­ko Ta­na­si­je­vić zna da dje­ca vo­le za­go­net­ke, da vo­le da za­pit­ku­ju i da vo­le ka­da se za­pit­ku­ju. Pje­sme su vr­lo sklad­no na­pi­sa­ne, u ka­tre­ni­ma sa če­tvo­ro­slo­žnim sti­ho­vi­ma, zna­či krat­kim, da dje­ci ne od­vu­ku pa­žnju. I li­je­pa knji­ga, po­uč­na i ko­ri­sna, bo­gom­da­na za oda­bir pje­sma za lek­ti­ru ra­nih raz­re­da”, mi­šlje­nja je Pe­ro Zu­bac.
Knji­žev­nik Bla­go­je Ba­ko­vić sma­tra da je u pi­ta­nju knji­ga udž­be­nič­kog ka­rak­te­ra.
,,Ova knji­ga, go­to­vo udž­be­nič­kog ka­rak­te­ra, je na­pi­sa­na kao di­dak­tič­ko šti­vo ko­je ima na­mje­ru ne sa­mo da svje­do­či ne­go i da upo­zna­je dje­cu sa ži­vo­tinj­skim car­stvom. Da car­stvo dje­tinj­stva upo­zna sa car­stvom po­sto­ja­nja ži­vo­tinj­skog car­stva. To je svo­je­vr­sni bu­kvar ra­zno­li­ke i ša­ro­li­ke fa­u­ne. Uvje­ren da će ova knji­ga do­bro do­ći i slu­ži­ti na ra­dost na­šim naj­mla­đim či­ta­o­ci­ma, i da će u njoj ste­ći pra­vog i iskre­nog dru­ga i pri­ja­te­lja, naj­to­pli­je je pre­po­ru­ču­jem dje­ci i do­ra­sli­ma”, bi­lje­ži Bla­go­je Ba­ko­vić.
Pje­sni­ki­nja Mi­li­ca Ba­krač is­ti­če da je ri­ječ o edu­ka­tiv­noj knji­zi na­mi­je­nje­noj dje­ci ko­ja tek uče slo­va i spo­zna­ju svi­jet oko se­be.
,,Ova po­et­ska knji­ga mo­gla bi da po­slu­ži kao do­bar pri­ruč­nik dje­ci i uči­te­lji­ma ne sa­mo iz pred­me­ta srp­ski je­zik i knji­žev­nost već i po­zna­va­nja pri­ro­de. Raz­i­gra­ni, ve­dri i la­ko pam­tlji­vi sti­ho­vi, sa po­ru­kom i po­u­kom, sa ja­snim za­ključ­kom, je­su ,,šti­vo” sna­žne di­dak­ti­ke”, sma­tra Ba­krač.
Ran­ko Pa­vlo­vić sma­tra da autor ove knji­ge uspi­je­va da iz­bjeg­ne otr­ca­ne obra­sce. ,,Rječ­nik mu je bo­gat, a je­zik pri­mje­ren uz­ra­stu”, sma­tra on.A.Ć.


O auto­ru

Raj­ko Ta­na­si­je­vić ro­đen je 20. apri­la 1986. go­di­ne u Tre­bi­nju. Član je vi­še udru­že­nja ko­ja pro­mo­vi­šu knji­žev­nost, kul­tu­ru i umjet­nost. Pi­še i ob­ja­vlju­je pje­sme u ra­znim zbor­ni­ci­ma i ča­so­pi­si­ma na­mi­je­nje­nim dje­ci. Se­kre­tar je Srp­skog pro­svjet­nog i kul­tur­nog dru­štva ,,Pro­svje­ta” - Grad­ski od­bor Tre­bi­nje. Ob­ja­vio je če­ti­ri knji­ge, a po­e­zi­ja mu je pre­vo­đe­na na ru­ski je­zik.