Vri­jed­na an­to­lo­gi­ja bje­lo­ru­ske po­e­zi­je ,,Is­pod kri­la ro­de” zna­me­ni­tog Iva­na Alek­se­je­vi­ča Ča­ro­te, do­stup­na je i na­šoj pu­bli­ci. Ure­đi­vač­ki tim Udru­že­nja knji­žev­nih pre­vo­di­la­ca Cr­ne Go­re, pje­sni­ci Du­šan Đu­ri­šić, Slo­bo­dan Vu­ka­no­vić i Bo­gić Ra­ko­če­vić sa sa­rad­ni­ci­ma, po­da­ri­li su či­ta­lač­koj pu­bli­ci ovu vri­jed­nu knji­gu.
,,Ka­ko je, po mno­gi­ma, isto­ri­ja svi­je­ta, sko­ro is­klju­či­vo, isto­ri­ja ra­to­va­nja, šta li bi bi­lo sa svi­je­tom i po­e­zi­jom da ona ne­ma onu ma­gič­nu sna­gu ko­jom, u ko­nač­nom, uspi­je­va da nad­ja­ča ha­os, što ubje­dlji­vo po­tvr­đu­je i ova An­to­lo­gi­ja? Ova je knji­ga i u tom smi­slu od ne­pro­cje­nji­vog zna­ča­ja jer traj­no i va­lja­no, ple­me­ni­to i stva­ra­lač­ki od­go­vor­no pred­sta­vlja, spa­ja, pod­sje­ća, upo­zna­je i zbli­ža­va po­što­va­o­ce i lju­bi­te­lje po­e­zi­je, ali i ina­če bli­ske na­ro­de post-ju­go­slo­ven­skih i post­so­vjet­skih ze­ma­lja i na­ro­da”, sma­tra knji­žev­nik Pe­ri­vo­je Po­po­vić.
Pri­tom su, sma­tra Po­po­vić, iz­ra­zi­to pri­vi­li­go­va­ni oni ko­ji go­vo­re istim ili ne­spor­no bli­skim je­zi­kom.
,,Ne­ka­da­šnja ju­go­slo­ven­ska knji­žev­na jav­nost po­zna­je Ča­ro­tu kao oso­bi­tog pri­ja­te­lja srp­skog/cr­no­gor­skog, ali i osta­lih (na­da­ti se i po­no­vo) brat­skih ili bar pri­ja­telj­skih na­ro­da to­plog slo­ven­skog ju­ga. Se­kre­tar je Bi­blij­skog od­bo­ra Bje­lo­ru­skog Eg­zar­ha­ta Ru­ske pra­vo­slav­ne cr­kve pa ga i ta du­hov­na di­men­zi­ja lič­no­sti po­seb­no upu­ću­je na lju­bav, pra­šta­nje, zbli­ža­va­nje i ra­zu­mi­je­va­nje me­đu svim lju­di­ma do­bre stva­ra­la­ke vo­lje i na­de”, na­vo­di Po­po­vić. Ča­ro­ta je pre­veo na bje­lo­ru­ski ili ru­ski je­zik pre­ko 1000 tek­sto­va srp­skih pi­sa­ca me­đu ko­ji­ma su i dje­la na­ših naj­zna­čaj­ni­jih knji­žev­ni­ka: An­dri­ća, Cr­njan­skog, Ćo­si­ća, te du­hov­ni­ka Ave Ju­sti­na, pa­tri­jar­ha Pa­vla, mi­tro­po­li­ta Am­fi­lo­hi­ja, po­tom na­ših sa­vre­me­ni­ka Lj. Ha­bja­no­vić, S. Vu­ka­no­vi­ća, D. Mi­haj­lo­vi­ća i dr, do­da­je Po­po­vić.
Ča­ro­ta je pre­vo­di­lac naj­ve­ćeg bro­ja pje­sni­ka i pje­sa­ma sa bje­lo­ru­skog je­zi­ka u ovoj antologiji. ,,Po­red Ča­ro­te ov­dje su se uspje­šno kao pre­vo­di­o­ci po­tvr­di­li ili pred­sta­vi­li i Bran M. Di­vo­šić, De­san­ka Mak­si­mo­vić, Mi­o­drag Si­bi­no­vić, Ivo Ba­len­to­vić i sa na­ma bli­žih, cr­no­gor­skih pr­o­sto­ra Ra­do­slav Paj­ko­vić, Mom­či­lo Đer­ko­vić i Du­šan Đu­ri­šić”, do­da­je Po­po­vić.
Uvjer­lji­vo in­for­ma­tiv­ne i neo­p­hod­ne in­struk­tiv­ne ko­men­ta­re u uvod­nom di­je­lu Ano­lo­gi­je da­li su nje­ni re­cen­zen­ti, pje­sni­ci Slo­bo­dan Vu­ka­no­vić i Bo­gić Ra­ko­če­vić, ko­ji shod­no sop­stve­nim afi­ni­te­ti­ma i po­i­ma­nji­ma isto­ri­je, je­zi­ka i po­e­zi­je skre­ću od­re­đe­nu pa­žnju na po­je­di­ne po­ja­ve i ime­na iz sa­vre­me­nog bje­lo­ru­skog pje­sni­štva, sma­tra Po­po­vić.
,,Na ovog hro­ni­ča­ra na­ro­čit su uti­sak osta­vi­la pje­snič­ka ostva­re­nja: Pja­trus Brov­ke, Va­si­lja Zu­jo­na­ka, Jev­da­ki­je Los, Vla­di­mi­ra Ka­rat­ke­vi­ča, Le­a­nji­da Ga­lu­bo­vi­ča, Mi­ha­i­la Še­lje­ho­va, Le­a­nji­da Dranj­ko-Maj­sju­ka, Vik­to­ra Šnji­pa, Ljud­mi­le Ru­be­ljev­ska­je i sa po­seb­nim po­vo­dom Jan­ka Si­pa­ko­va i Ana­to­lja Gra­ča­ni­ko­o­va, sma­tra Po­po­vić.
A.ĆU­KO­VIĆ

Na gro­bu Mar­ka Mi­lja­no­va

Jan­ko Si­pa­kov je ov­dje, po­red osta­lih, pred­sta­vljen pje­smom ,,Bor­ba - cr­no­gor­ska ba­la­da, XV vi­jek”, a od Ana­to­lja Gra­ča­ni­ko­va či­ta­mo i pje­smu sa na­slo­vom ,,Na gro­bu Mar­ka Mi­lja­no­va”.
,,To se po­i­ma kao pri­zna­nje i ra­dost do us­hi­će­nja, ne sa­mo za sva­kog na­šeg či­ta­o­ca, već i za ukup­nu kul­tur­nu i op­štu na­šu stvar­nost. U isto vri­je­me to je i svo­je­vr­sno pod­sje­ća­nje na traj­ne du­hov­ne i op­šte­stva­ra­lač­ke uza­jam­no­sti na­ro­da sa slo­ven­skog is­to­ka i ju­žno­slo­ven­skog po­no­sa - nje­go­šev­ske Cr­ne Go­re”, za­klju­ču­je Po­po­vić.