Država Crna Gora isplatila je Gojku Kešelju, državljaninu Bosne i Hercegovine, 253 eura na ime odštete za pogibiju supruge u saobraćajnoj nesreći za koju se u vladinoj dokumentaciji navodi da ju je skrivio vozač autobusa JSP „Tara” Cetinje. Među deset lica stradalih u teškom saobraćajnom udesu bila je i Kešeljova supruga, koja je u trenutku pogibije imala 31 godinu.

Kešelj je „Danu” kazao da su on i predstavnici još devet porodica u februaru 1996. sa firmom „Tara” Cetinje postigli sudsko poravnanje pred Osnovnim sudom u tom gradu, kojim se cetinjska firma obavezala da njegovoj porodici, odnosno njemu i njegovoj kćerki isplati odštetu od po 20.000 dinara na ime nematerijalne i materijalne štete. Ističe da su dobili 10.000 dinara, a u međuvremenu je država Crna Gora preuzela obaveze prema porodicama koje nije ispunila i zbog čega su oni pokrenuli spor pred Sudom za ljudska prava u Strazburu protiv Crne Gore i dobili. Evropski sud se u odnosu na ovaj predmet pozvao na svoju već utvrđenu praksu prema preduzećima u kojima su u toku restrukturiranje, privatizacija i drugi oblici prelaza iz planirane u tržišnu ekonomiju i utvrdio da je država obavezna da obezbijedi izvršenje pravosnažnih sudskih odluka u odnosu na ova preduzeća, zbog čega je našao povredu člana šest Konvencije. Presudom iz Strazbura Crna Gora je obavezana da u roku od tri mjeseca od dana pravosnažnosti plati podnosiocima predstavke iznose dodijeljene sudskim poravnanjem od 28.2.1996. godine, kao i po 2.000 eura na ime pravičnog zadovoljenja, odnosno zbog predugog čekanja.

– Država Crna Gora mi je isplatila 253 eura na ime odštete, zbog čega sam se žalio i podnio tužbu koja je odbijena. Presuđeno je da treba da platim Crnoj Gori 450 eura jer sam se žalio na odštetu od 250 eura – kaže Kešelj.

Ističe da je njegovoj kćerki i njemu trebalo da se 1996. godine isplati ukupno 30.000 dinara, a da je vještak finansijske struke izračunao da bi u skladu sa presudom iz Strazbura kada se ta suma konvertuje u eure ustvari trebalo da im se isplati preko 9.700 eura.

– Mi nijesmo tražili ono što nam je već plaćeno, nego samo ono što su ostali dužni 1996. kao i zatezne kamate. Ali umjesto da dobijemo ono što nam je bilo obećano, mi sad moramo da Crnoj Gori plaćamo sudske troškove jer smo se žalili zbog neadekvatne odštete. Naravno, meni moju ženu, a ni kćerki majku ne može vratiti nikakav novac, ali je ovakva naknada štete najblaže rečeno neprimjerena – naveo je Kešelj, koji se za pomoć obratio i predsjedniku države Milu Đukanoviću čiji odgovor još čeka.

Iz Kancelarije zastupnika Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava „Danu” su kazali da su obračun izvršili u skladu sa izrekom presude suda u Strazburu. Ističu i da je Komitet ministara u postupku nadzora izvršenja presude utvrdio da je Crna Gora izvršila konkretnu presudu na valjan način, čime je ispunila svoju međunarodnopravnu obavezu na koju je bila obavezana.

– Postupajući po presudi, a u cilju njenog izvršenja, Kancelarija Zastupnika se obratila Centralnoj banci Crne Gore, Sektoru za platni promet, tražeći da se izvrše konverzije dinara. Imajući u vidu da se radilo o specifičnom predmetu izvršenja koji pored iznosa pravične naknade dosuđene po osnovu povrede dužine trajanja postupka obuhvata i izvršenje domaće odluke – poravnanja koje je bilo postignuto pred domaćim sudom u dinarima, te kako je bila naložena njihova konverzija, istovremeno smo se obratili Evropskom sudu za ljudska prava 20. marta 2018. godine, tražeći da nam protumače određene stavove svoje presude, a u vezi sa datumom na koji treba izvršiti konverziju dosuđenih novčanih sredstava, kao i Komitetu ministara Savjeta Evrope – Odjeljenju za izvršavanje odluka Evropskog suda za ljudska prava, kao jedino mjerodavnim za tumačenje svojih presuda i odluka, a sve sa ciljem da na pravilan način izvršimo navedenu presudu. Nakon dobijenih instrukcija koje su nam date u usmenoj komunikaciji, izvršili smo navedeni obračun i iznose dostavili Ministarstvu finansija kako bi se izvršila isplata. Upravo navedeno potvrdio je i Evropski sud u svom dopisu od 23. maja prošle godine kojim nas je obavijestio da se neće baviti tumačenjem navedene presude, jer je u samoj presudi jasno navedeno da se konverzija dosuđenih iznosa po osnovu sudskog poravnanja na dan 28. februara 1996. godine u eure vrši na dan plaćanja, čime je potvrdio da smo obračun izvršili u skladu sa izrekom presude Evropskog suda – kazali su iz Kancelarije zastupnika.

M.S.

---

Žalbu odbio i Savjet Evrope
Iz Kancelarije zastupnika su pojasnili da se pitanje izvršenja presuda Evropskog suda za ljudska prava može postaviti isključivo pred Komitetom ministara Savjeta Evrope, kao međunarodnim tijelom.

– Podnosioci predstavke su iskoristili svoje pravo i uložili žalbu Komitetu ministara, odnosno Odjeljenju za izvršenje presuda Evropskog suda, koja žalba je odbijena. Želim da vas uputim da prilikom izvršavanja presuda Evropskog suda za ljudska prava, kao zastupnik u svemu postupam kako prema međunarodnim pravilima, tako i domaćim propisima, a kao najbolji pokazatelj jeste što se Crna Gora kao država visoko kotira među članicama Savjeta Evrope i među rijetkim je državama koje nemaju nijedan predmet pod posebnim nadzorom, a što je u najnovijem Izvještaju Evropske komisije i pozitivno ocijenjeno – kaže za „Dan” zastupnica Crne Gore u Strazburu Valentina Pavličić.