Du­hov­no-kul­tur­na ma­ni­fe­sta­ci­ja Trg od ći­ri­li­ce, ko­ja je ušla u za­vr­šni­cu, prek­si­noć je ugo­sti­la je­ro­mo­na­ha Ra­fa­i­la Bo­lje­vi­ća, igu­ma­na ma­na­sti­ra Pod­ma­i­ne, ko­ji je go­vo­rio na te­mu „Ti­ha svje­tlost”. Tač­ni­je, go­vo­rio je o ži­vo­tu cr­kve u da­ni­ma ti­he svje­tlo­sti - od Pre­o­bra­že­nja do pred­pra­zni­štva Us­pe­nja Pre­sve­te Bo­go­ro­di­ce, ko­je se pro­sla­vlja da­nas.
Ka­ko is­ti­če jer­mo­nah Ra­fa­i­lo sva­ki put kad uđe­te u hram on je dru­ga­či­ji, a sva­ki su­sret sa Bo­gom ocem i Hri­stom je no­vost.
- Kao na bro­ja­ni­ci ka­da bro­ji­te, sva­ki čvor je dru­ga­či­ji. Li­tur­gi­ja ko­ju ču­je­te sva­ki put je dru­ga­či­ja i za nas sve­šte­ni­ke i za vas ko­ji slu­ša­te. To je bla­go­dat unu­tra­šnje di­na­mi­ke. Va­ši sve­šte­ni­ci, du­hov­ni pa­sti­ri, du­žni su da vas uče vje­ri i ži­vo­tu i ni­ka­da ne­moj­te da ro­bu­je­te ogra­ni­če­nji­ma va­šeg ži­vot­nog is­ku­stva. Ne­dav­no smo pro­sla­vi­li Pre­o­bra­že­nje. Sa­da ide­mo u su­ret Us­pe­nju. Na Pre­o­bra­že­nju se de­si­la Ta­vog go­ra. Iza Ta­vo­ra ide Gol­go­ta, ide ras­pe­će, a to ras­pi­nja­nje je još du­blje po­ni­ra­nje – ka­že igu­man ma­na­sti­ra Pod­ma­i­ne.
Ka­ko is­ti­če je­ro­mo­nah Ra­fa­i­lo ukus ži­vo­ta u sr­cu, ra­dost pra­vo­sla­vlja i nek­tar pre­mu­dro­sti i mu­dro­sti bo­žan­ske, za­do­bi­ja se ži­vo­tom u cr­kvi.
- Ta­vor go­ra i Pre­o­bra­že­nje je svje­tlost, Sin Bož­ji je do­šao da nas spa­si, da nas vra­ti u ri­tam. Ako smo jed­no s Njim, mo­ra­mo da li­či­mo na Nje­ga. Da se pri­če­šću­je­mo Nji­me, gdje god da se sa­bi­ra­mo u nje­go­vo ime da se sa­bi­ra­mo. Ime­na Sve­tog Đor­đa, Sv. Ste­fa­na, Sv. Sa­ve su ta svje­tlost. Tu svje­tlost ko­joj se mi sa­da di­vi­mo ni­je­su oni pri­mi­li bez žr­ta­va, bez od­ri­ca­nja, bez hra­bro­sti. U svje­tlo­sti ovih pra­zni­ka i ovih sa­bra­nja du­žnost nam je da slu­ša­mu Cr­kvu, ali ovo je i tre­nu­tak da pre­i­spi­ta­mo se­be je­smo li mi Hri­sto­vi uče­ni­ci, ali ne li­ce­mjer­no – do­da­je igu­man Bo­lje­vić.
Bi­ti Hri­stov uče­nik, naj­ve­ća je čast, jer Hri­stos je Sin Bož­ji, i On nam nu­di otvo­re­ne dve­ri ko­je vo­de vječ­nom mi­ru i bla­žen­stvu,do­da­je igu­man Ra­fa­i­lo.
- Car­stvo ne­be­sko ima svo­je du­hov­ne za­ko­ne i ako ho­će­mo da ih iz­u­ča­va­mo tre­ba da ih vje­žba­mo i da u nji­ma i sa nji­ma zna­mo da ži­vi­mo. Na­rav­no mo­že­mo da ži­vi­mo i dru­ga­či­je, da bu­de­mo po­bo­žni ko­li­ko je me­mo­ri­ja na­šeg mo­bil­nog te­le­fo­na ili ra­ču­na­ra, i da sve tra­je ono­li­ko ko­li­ka tra­je nji­ho­va me­mo­ri­ja – is­ti­če igu­man Bo­lje­vić. „Za­to nam je po­treb­no Pre­o­bra­že­nje, ko­je je na­še ot­kro­ve­nje”, na­ga­ša­va on.
- Ži­vi­te u mi­ru, bez pa­ni­ke, bez žur­be, bez stre­sa. Ca­ru mi­ra se ne mo­že­mo po­mo­li­ti bez mi­ra, a užur­ba­nost i br­zi­na odva­ja nas od Cr­kve. Po­sta­je­mo ne­spo­sob­ni da pri­mi­mo mir i on­da za­ra­đu­ju di­le­ri la­žnog mi­ra. Nas ne­ma mno­go, a njih ni­kad vi­še. Ov­dje na To­ploj, mje­sto je gdje obi­ta­va mir, od­no­sno Go­spod Isus Hri­stos ko­jem je ova sve­ti­nja po­sve­će­na i za­to je to ve­li­ki bla­go­slov da ima­mo ova­kva mje­sta, a ni­je ovo je­di­no mje­sto – ka­že igu­man Ra­fa­i­lo Bo­lje­vić.
Z. Š


Đer­dan uspo­me­na

Pre­div­no ve­če na Tr­gu od ći­ri­li­ce pri­re­di­le su prek­si­noć čla­ni­ce žen­skog vo­kal­nog sa­sta­va „Od bi­se­ra ogr­li­ca” iz Be­o­gra­da, ko­ji­ma su No­vlja­ni sta­ri znan­ci. Kao I pri­je dvi­je i po go­di­ne čla­ni­ce „Or­li­ce” raz­ga­li­le su pu­bli­ku ko­ja je ova­ci­ja­ma is­pra­ti­la nji­hov na­stup na ko­jem su iz­ve­le pje­sme „Ta­mo da­le­ko”, „Emi­na”, „Puk­ni zo­ro”, „`Ajde Ja­no”, pri­ka­zu­ju­ći svo­je mu­zič­ko umi­je­će. Bio je to đer­dan uspo­me­na na na­šu mu­zič­ku tra­di­ci­ju i na­rod­no bla­go.